คุณยายกับการสอนอุบาสก : หน้า 159/258

เพราะคุณยายจะต้องเดินผ่านบริเวณนั้นไปที่ครัว หรือไม่ท่านก็ จะนั่งมองอุบาสกทำงานเงียบ ๆ อยู่ในห้องเลขาฯ แต่บางครั้ง ท่านก็อดใจที่จะเดินออกไปดูหรือไปบอกไปสอนไม่ได้ คุณยายมอง ดูแวบเดียวท่านจะรู้ว่า คนไหนขยัน คนไหนขี้เกียจ คนไหนกวาด ใบไม้เป็น คนไหนกวาดใบไม้ไม่เป็น โดยดูจากการจับไม้กวาด การวางทางของไม้กวาดว่า เอาข้างไหนขึ้นข้างไหนลง เวลาคุณยายเดินออกไป มักจะมีอุบาสกเข้ามาพนมมือ ไหว้คุณยาย จากแรก ๆ ๒-๓ คน พอคุณยายหยุดยืนคุย ก็ มักจะมีอุบาสกบริเวณนั้นค่อย ๆ มารุมล้อม บรรยากาศดูอบอุ่น เป็นกันเอง มีเสียงหัวเราะเป็นระยะ ๆ เป็นความเมตตาที่คุณยาย มักมีให้กับเด็กวัด คุณยายท่านจะบอกสอน หรือทักทายเกี่ยว กับเรื่องทั่วไป “พวกเราเป็นหนุ่มยังแข็งแรงอยู่ มีอะไรก็รีบ ๆ ทำไป ทําให้มันเสร็จ อย่าขี้เกียจ” แม้แต่เรื่องเก็บกวาดใบไม้ ท่านก็สอนอย่างละเอียด ขนาด ว่าตอนเก็บเอาใบไม้ใส่ถุงไปทิ้ง ก็ให้เก็บเอาแต่ใบไม้ไป อย่าเก็บ เอาดินของวัดติดไปด้วย บางครั้งคุณยายจะเอามือชี้ทีละคน ๆ แล้วบอกว่า “อย่า ๆ อย่าไปทำตาหวานกับใครนะ ๑๕๙