ความรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์และการประพฤติพรหมจรรย์ อยู่กับยาย หน้า 157
หน้าที่ 157 / 258

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เล่าถึงประสบการณ์ในวัยสาวของผู้หญิงที่มีข้อคิดเกี่ยวกับการมีความสัมพันธ์และการปฏิบัติตนในวัด โดยเน้นถึงการจัดการกับสายตาและการสื่อสารที่ไม่มีคำพูด นอกจากนี้ยังมีแนวทางการประพฤติพรหมจรรย์ที่มีกฎระเบียบและข้อควรปฏิบัติที่เกี่ยวโยงกับผู้อื่นและตนเอง แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการควบคุมตัวเองโดยไม่ต้องรอคอยการเตือนจากผู้อื่น.

หัวข้อประเด็น

-ประสบการณ์วัยสาว
-การมีความสัมพันธ์
-การประพฤติพรหมจรรย์
-การใช้สายตาในความสัมพันธ์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ท่านยังเล่าให้ฟังถึงสมัยท่านเป็นสาวว่า “สมัยยายเป็นสาว มีหนุ่มมาเกี้ยว มีผู้ชายมาคุยอย่างโน้นอย่างนี้ ยายก็บอก ไม่รู้นี่ อย่าไปด่า อย่าไปว่าเขา เดี๋ยวเขาจะแกล้งเอา บอก “ไม่รู้นี่” ตัดบทไปเลย ถามบ่อย ๆ เดี๋ยวมันก็เลิกไปเอง อย่าไปทอดสะพานให้เขา มันขึ้นอยู่กับเรา” ที่วัดมีกฎระเบียบและข้อควรปฏิบัติมากมาย ทั้งระหว่าง อุบาสกกับอุบาสิกา ทั้งระหว่างพระกับอุบาสิกาหรือญาติโยม ซึ่ง ระเบียบข้อควรปฏิบัติทั้งหลายเหล่านั้น ล้วนแต่เป็นไปเพื่อเอื้อ อำนวยต่อการประพฤติพรหมจรรย์ แต่ในเรื่องของสายตา เป็นเรื่องที่ทุกคนต้องรู้จักสอน ตัวเอง ไม่มีใครมาออกกฎระเบียบข้อบังคับกับเราได้ นอกจาก ตัวของเราเอง ไม่มีใครมีเวลามาคอยสังเกตและคอยตักเตือน เราได้เท่ากับตัวของเราเอง ดวงตาสื่อความหมายต่าง ๆ แทนคำพูดได้ ไม่ว่าจะเป็น สายตาที่ผู้อื่นมองเรา หรือสายตาที่เรามองผู้อื่น “ดวงตาคือ อย่าไปทำตาหวานกับใครนะ ๑๕๗
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More