ข้อความต้นฉบับในหน้า
ให้หมดเคราะห์หมดโศก ให้ท่ามาค้าขึ้น
จะไปเหนือมาใต้ ขอให้ปลอดภัย อัคคีภัย โจรภัย
ภัยทุกชนิด ขอให้พ่ายแพ้ไปหมด
ให้ปราศจากคนพาล
ให้เห็นธรรมะใส ๆ กันทุกคนเลยนะคะ” ฯลฯ
ๆ
แล้วท่านจะบอกให้ “นึกสัมมาอรหัง ๆ อยู่ในใจ” แล้วนิ่ง
เงียบไปสักพักใหญ่ ก่อนที่จะพูดว่า
“พักกันได้แล้ว โมทนาสาธุ ขอให้ได้บุญเยอะ ๆ คิด
ปรารถนาสิ่งใดก็ขอให้สําเร็จ ด้วยอำนาจของบุญกุศล โชคดี
นะคะ”
กราบ
จบเสียงคุณยาย ก็มีเสียง “สาธุ” ดังพร้อมกันจากผู้ที่มา
บางอาทิตย์คุณยายน่านั่งแล้วนิ่งเงียบไปนานกว่าปกติ
ยังไม่ได้ยินเสียงท่านพูด “พักกันได้แล้ว...” สักที ด้วยความสงสัย
ว่า วันนี้คุณยายท่านทำไมนำนั่งนาน ข้าพเจ้าจึงค่อย ๆ ลืมตาขึ้น
มาดู มองเห็นคนที่นั่งอยู่ข้างหน้าข้าพเจ้า บางคนตัวโงก โยก
เอนไปมา บางคนเอียงซ้าย บางคนเอียงขวา บางคนมองไม่
เห็นศีรษะ ข้าพเจ้ามองไปที่คุณยาย....ใบหน้าท่านดูสงบนิ่ง ท่านั่ง
ลมหายใจของคุณยาย ๑๒๓