ข้อความต้นฉบับในหน้า
ร่างกายสังขารของท่าน งย่างเข้าสู่วัยชรา
แต่ไม่ว่าจะนั่งทําสมาธิ หรือนอนท่าสมาธิ ญาณทัสนะ
ของคุณยายยังคงเที่ยงตรง
บ่อยครั้งหลังจากที่คุณยายเดินไปตรวจครัวแล้วกลับมา
ๆ
เอนหลังพัก ขณะที่คุณยายนอนหลับตานิ่ง ๆ เงียบ ๆ นิ้วชี้นิ้ว
กลางของมือข้างขวาที่ท่านมักชอบวางพาดไว้ที่ท้อง ขยับไปมา
เป็นบางจังหวะ ข้าพเจ้านั่งอยู่ที่ปลายเตียง นวดที่ขาและที่เท้า
ให้ท่าน ด้วยใบหน้าที่เจือด้วยรอยยิ้มน้อย ๆ ที่ชักชวนคุณยาย
กลับมาพักได้ ก่อนที่ท่านจะไปพบเห็นตรงจุดที่เลอะๆ เทอะ ๆ ซึ่ง
จะทำให้ท่านต้องเหนื่อย ในการทำหน้าที่อุปัฏฐาก คงไม่มีอะไร
ที่ทำให้เรารู้สึกอิ่มใจในการทำหน้าที่ได้เท่าการดูแลรับใช้ท่าน ให้
ท่านได้รับความสะดวก สบาย ปลอดภัย และให้ท่านได้พบแต่
สิ่งที่ทำให้ท่านมีแต่ความสบายกาย สบายใจ
แต่ทันใดนั้นเอง ใบหน้าที่เจือด้วยรอยยิ้มของข้าพเจ้าเริ่ม
หุบลง เมื่อคุณยายพูดขึ้นมาว่า “เดี๋ยวยายจะลุกไปดูที่คอกขยะ
สักหน่อย” คุณยายพูดถึงคอกขยะที่ข้ามถนนไปฝั่งตรงกันข้ามครัว
ซึ่งตอนนั้นไม่ค่อยเรียบร้อย ข้าง ๆ คอกขยะมีข้าวของเก่า ๆ ที่
ผุพังมากองเต็มไปหมด ไม่มีอะไรมาปิดบังญาณทัสนะของคุณยาย
ๆ
ได้เลย
ลมหายใจของคุณยาย ๑๒๙