ข้อความต้นฉบับในหน้า
หลวงพี่อิทธิจินตโกหรือเจ้าหน้าที่ผู้ใหญ่ที่อยู่ประจำ ให้ช่วยดูแล
อบรม บอกสอนพนักงาน คุณยายบอกว่า “เด็กพวกนี้ยังไม่รู้จัก
อะไร นึกว่าไม่ใช่ของตัวเอง จะทำอะไรก็เลยไม่รู้จักระมัดระวัง
ไม่รู้จักประหยัด ไม่รู้จักรักษา ให้ช่วยกันสอนช่วยกันเตือน หม้อ
กะละมังก็เหมือนกัน ถ้าไม่ระวังทำเสียงดังโครมคราม มันก็บุบ
ก็พังเร็ว”
คุณยายมาที่ครัวหลังบ่อย หลวงพี่อิทธิจินตโกหรือที่คุณ
ยายเรียกว่า “พระหมู” จึงจัดหาโต๊ะ เก้าอี้ สำหรับคุณยายไว้
ประจำที่ครัวชุดหนึ่ง ตั้งไว้อยู่ใกล้ ๆ โต๊ะทำงานของหลวงพี่และ
โต๊ะทำงานของเจ้าหน้าที่ที่ครัวซึ่งตั้งเรียงแถวกันอยู่
ๆ
โต๊ะคุณยายจะเหมือนโต๊ะตัวอื่น ๆ แต่เก้าอี้ของคุณยาย
จะพิเศษกว่าเก้าอี้ตัวอื่น คือเป็นเก้าอี้หมุนได้มี 4 ขา” เพื่อความ
ปลอดภัยและมั่นคงในขณะที่คุณยายนั่ง ถ้าท่านเดินมาที่ครัวหลัง
ท่านมักจะแวะมานั่งพักที่เก้าอี้ตัวนี้
โต๊ะทำงานชุดนี้ถือว่าเป็นที่นั่งของที่ปรึกษากิตติมศักดิ์สูง
สุดของครัวทีเดียว เพราะเวลาที่ท่านเดินตรวจดูความเรียบร้อย
แล้วมานั่งที่เก้าอี้ตัวนี้ หรือในระหว่างที่ท่านนั่งเก้าอี้ตัวนี้แล้ว
เก้าอี้ในครัวสมัยนั้น มี ๓ ขาทุกตัว ยกเว้นเก้าอี้ของคุณยาย
ตรวจครัว - ตรวจวัด รักษาสมบัติพระศาสนา ๖๗