การดูแลคุณยายในธรรมชาติ : หน้า 49/258

สังขารไม่เอื้ออำานวยเท่าใดนัก ท่านจึงนั่งดูเฉย ๆ อยู่บนรถ ที่เนินประดู่จะมียุงชุม ถ้าจอดรถนิ่ง ๆ ยุงมักจะมา พี่ อุบาสกจึงพยายามหลีกเลี่ยงการจอดสามล้อโดยการชี้ชวนให้ท่าน มองดูตรงจุดอื่นที่ไม่มีต้นเป๊าะแป๊ะหรืออะไรที่รกรุงรัง แต่ก็หา ได้รอดพ้นสายตาของคุณยายไปไม่ ถ้าต้องจอดสามล้อ ข้าพเจ้า จะคอยเอาผ้าไล่ปัดยุงไม่ให้มากัดคุณยาย ส่วนพี่อุบาสกที่ถีบ สามล้อก็จะไปเก็บพวกเศษกิ่งไม้ที่เกะกะไปกอง ๆ รวมกันไว้ให้ เป็นที่เป็นทาง ต้นเป๊าะแป๊ะก็เช่นเดียวกัน ถ้าเจอคุณยายจะให้ ถอนทันที ถ้าเยอะมาก คุณยายก็จะให้ข้าพเจ้าไปช่วยถอนอีก แรงหนึ่ง ข้าพเจ้าบอกว่ากลัวยุงจะกัดคุณยาย ท่านบอกว่า “ไม่ เป็นไรเดี๋ยวยายจะขยับขาบ่อย ๆ ยุงจะได้ไม่มากัด” พร้อม ทำท่าขยับ ๆ ขาให้ดู คุณยายท่านจะดูบริสุทธิ์และเป็น ธรรมชาติเช่นนี้เสมอ ข้าพเจ้าก็ไม่ไปไหนไกล นั่งถอนต้นเป๊าะ แป๊ะอยู่ใกล้ ๆ สามล้อคุณยายนั่นแหละ ถอนบ้าง เอาผ้าไล่ยุง ให้คุณยายบ้าง ข้าพเจ้านึกชื่นชมในความพากเพียรของคุณยาย “ถ้าท่าน ทำสิ่งใดแล้ว ไม่สำเร็จ ไม่เลิกรา” ปราบเป๊าะแป๊ะก็เช่นเดียวกัน ถอนเท่าไรก็ไม่เห็นหมดสักที แต่คุณยายไม่เคยละความพยายาม ตรวจครัว - ตรวจวัด รักษาสมบัติพระศาสนา ๔๙