การทำสมาธิและความพากเพียรในการปฏิบัติธรรม อยู่กับยาย หน้า 125
หน้าที่ 125 / 258

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงการทำสมาธิและความสำคัญของความพากเพียรในการปฏิบัติธรรม โดยอ้างอิงจากคำสอนของคุณยายที่มีประสบการณ์ลึกซึ้ง คุณยายได้แนะนำให้ทำใจให้หยุดให้นิ่ง และนึกถึงองค์พระเพื่อให้เข้าถึงธรรมกายอย่างแท้จริง แม้ว่าหากไม่เห็นผลในชาตินี้ ก็ยังสามารถทำเพื่อเป็นบุญสะสมสำหรับชาติต่อไป คุณยายได้เล่าเกี่ยวกับประสบการณ์ในการนั่งสมาธิ ทั้งกลางวันและกลางคืนที่วัดปากน้ำ และบทบาทของท่านในการฟังคำสั่งจากหลวงพ่อวัดปากน้ำใน “โรงงานทำวิชชา” ซึ่งสะท้อนถึงความมุ่งมั่นและความเพียรในการฝึกฝนธรรมะที่ท่านมี

หัวข้อประเด็น

-การทำสมาธิ
-ความพากเพียร
-การปฏิบัติธรรม
-ความเข้าถึงธรรมกาย
-ประสบการณ์ของคุณยาย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พอใจหยุดใจนิ่ง มันก็จะสว่างอยู่ในท้อง ทำใจให้หยุดให้นิ่ง นึกถึงองค์พระให้ใส” “การได้ธรรมกายนั้น ขึ้นอยู่กับบุญเก่าด้วย ให้เราขยันนั่งสมาธิ แม้ว่าชาตินี้จะไม่เห็น ถ้าเราเกิดใหม่ ชาติต่อไปก็จะได้มานั่งอีก ต่อไปเรื่อย ๆ ใจมันคุ้น ธรรมะต้องเอาจริง ทำจริง ๆ จัง ๆ มีความเพียร” คุณยายท่านเป็นสุดยอด “คนจริง” ท่านหนึ่ง ความเป็น คนจริงและความพากเพียรของท่าน ทำให้ท่านมีธรรมะอัน ละเอียดลึกซึ้ง จนได้รับคำชมจากหลวงพ่อวัดปากน้ำว่า “ลูก จันทร์นี่ หนึ่งไม่มีสอง คุณยายเคยเล่าให้ฟังว่า “เมื่อก่อนยายอยู่วัดปากน้ำ นั่ง สมาธิ กลางวัน 5 ชั่วโมง กลางคืน 5 ชั่วโมง” คุณยายนั่งสมาธิในสถานที่ที่เรียกว่า “โรงงานทำวิชชา” “ยายเป็นหัวหน้าเวร ๒ ที่โรงงานทำวิชชา ระหว่างฝั่ง แม่ชีกับฝั่งพระจะมีผนังกั้นไว้ไม่ให้มองเห็นกัน มีทางเข้าออกกัน คนละทาง ยายจะคอยฟังเสียงเวลาหลวงพ่อวัดปากน้ำท่านสั่ง งาน ยายได้นั่งเตียงขาดรู้" ลมหายใจของคุณยาย ๑๒๕
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More