การปลูกต้นตันหยงและต้นโมก : หน้า 88/258

ปลูกเป็นแถวเรียงรายไปจนสุดถนนหน้ากุฏิหลวงพ่อทัตตชีโว ต้น ตันหยงเป็นต้นไม้ใหญ่ขนาดกลาง มีใบเล็ก ๆ ประกอบกันเป็น ก้าน เวลาผลิใบใหม่ ๆ ดูนุ่มนวล สีเขียวสดใส ถึงเวลาใบร่วง ก็ไม่ทําให้ใบรกพื้นเหมือนไม้อื่น เพราะใบเล็กเป็นฝอยจนผสม กลมกลืนเข้ากันกับพื้นดินได้เป็นอย่างดี ในช่วงนั้นหน้าห้องเลขาฯ พื้นส่วนใหญ่เป็นดินยังไม่ได้ปู ด้วยหินเหมือนปัจจุบันนี้ เม็ดตันหยงจากฝักที่ร่วงลงมา ไม่ทราบ ว่าใช้เวลาพักฟื้นในพื้นดินนานเท่าใด เมื่องอกออกมาจะเห็นต้น กล้าเล็ก ๆ โผล่พ้นดินขึ้นมาเสมอ พอต้นกล้าเขียวแข็งแรงสัก ๆ หน่อยคุณยายมักจะบอกให้ขุดเอาไปใส่ถุงชำไว้ เลขาฯ จึงมีกลุ่มถุงต้นกล้าหลายถุงเรียงอยู่ ข้างหลังห้อง คุณยายท่านมักจะเดินไปดูและบอกว่า “รดน้ำต้นไม้ให้ ยายด้วยนะ” หรือไม่ก็ “เอ เราจะเอาต้นไม้พวกนี้ไปลงปลูกไว้ ตรงไหนดี” จากห้องเลขาฯ เดินผ่านศาลาดุสิต ด้านข้างศาลาจะมี กลุ่มต้นโมก ซึ่งมักจะออกดอกสีขาวเล็ก ๆ ดูน่ารัก มีกลิ่นหอม อ่อน ๆ ฝักอ่อนสีเขียวเข้มมีลักษณะคล้ายกรรไกร ฝักที่แก่จะ เป็นสีน้ำตาล เมื่อปริแตกออกมาที่เม็ดจะมีขนฟู ๆ ปลิวลอยไป ตามลม เวลาคุณยายเดินผ่านต้นโมกบางครั้งก็จะเอามือไปจับ ๔๔ อยู่กับยาย