ชีวิตหลังการแต่งงานและการดูแลครอบครัว : หน้า 155/258

แต่งงานแล้วมันยุ่ง ไหนจะห่วงลูก ห่วงผัว หาข้าวให้กิน” ที่บ้านครัวหลังนี้จะมีพี่อุบาสิกาอีกท่านหนึ่งเป็นผู้ดูแล พี่อุบาสิกาท่านนี้เข้ามาช่วยงานตั้งแต่สมัยเริ่มสร้างโบสถ์ เมื่อ เรียนจบแล้ว คุณยายเมตตาให้ทำงานอยู่ที่ธนาคารแห่งหนึ่งที่รังสิต ตอนเย็นเลิกงานกลับมาทำภารกิจส่วนตัวเสร็จแล้ว พี่ท่านนี้มัก เข้ามานั่งอยู่เป็นเพื่อนคุณยาย ผลัดเปลี่ยนให้พี่อารีพันธุ์ได้ไปทำ ธุระส่วนตัว ข้าพเจ้ามักได้ยินคุณยายบอกพี่คนนี้บ่อย ๆ ว่า “ไอ้ไลส์ เราอย่าไปทําตาหวานกับใครนะ” บางครั้ง คุณยายก็ค่อย ๆ เอานิ้วมือเชยคางพี่เขาขึ้นมา เหมือนผู้ใหญ่เอ็นดูลูกหลาน แล้วมองเข้าไปที่ดวงตา ถามยิ้ม ๆ ว่า “เราไปทําตาหวานกับใครมาหรือเปล่า” คุณยายท่านไม่ได้ถามครั้งเดียว แต่ถามอยู่บ่อย ๆ ด้วย ความเมตตา และยังบอกอีกว่า “มีสตางค์อย่าใช้หมด ให้แบ่ง ทำบุญทำทาน และแบ่งเก็บฝากอาคาร (ธนาคาร) ไว้ เวลา เจ็บไข้ได้ป่วยจะได้มีเงินซื้อหยกซื้อยา” ข้าพเจ้าคิดเอาเองว่า ที่คุณยายถามบ่อย ๆ คงเป็นเพราะ อย่าไปทำตาหวานกับใครนะ ๑๕๕