ข้อความต้นฉบับในหน้า
แต่ไม่ค่อยมีปัจจัย มักติดใจถวายของรักที่ตนมีอยู่ เช่น นำดวง
แก้วดวงโตที่สุดของตนมาถวายแด่คุณยาย ภาพต่าง ๆ เหล่านี้
ล้วนเป็นภาพแห่งความประทับใจของข้าพเจ้า ในการแสดงออก
ถึงความเมตตาที่ครูบาอาจารย์มีต่อศิษย์ และความเคารพรักอย่าง
สูงยิ่งที่ลูกศิษย์มีต่อครูบาอาจารย์
ข้าพเจ้าเลือกดวงแก้วดวงใหญ่ที่สุดออกมา 9 ดวง เป็น
ดวงแก้วขนาดประมาณ ๑๐ เซนติเมตร และสุดท้ายข้าพเจ้า
ได้ไปเอา “ถุงสำคัญ” ที่กุฏิคุณยาย
กลับไปถึงโรงพยาบาลก็เพลพอดี ข้าพเจ้านำผ้าไตร ดวง
แก้ว....และถุงสำคัญใบนั้น เข้าไปให้พี่อารีพันธุ์ที่ห้อง C.C.U. เพื่อ
เรียนให้คุณยายทราบและจบอธิษฐาน สีหน้าของคุณยายยังดูดี
ในความรู้สึกของข้าพเจ้า....ไม่มีวี่แวว
ข้าพเจ้ากลับมายังห้องพักผู้ป่วย ซึ่งตอนนี้น่าจะเรียกว่า
ห้องพักของผู้เฝ้าไข้มากกว่า อาหารที่ข้าพเจ้าเตรียมไว้ให้ทุกคน
ในมื้อเช้ายังคงเหมือนเดิม ไม่มีใครแตะต้องอะไรเลยแม้แต่นิด
เดียว มันเป็นความรู้สึกที่ทุกคนตื้อ โดยไม่ต้องทานอะไรเลย
ข้าพเจ้าเข้าใจความรู้สึกนี้ดี แต่กองทัพต้องเดินด้วยท้อง ทุก
คนต้องมีเรี่ยวแรงเพื่อทำหน้าที่ต่อไป ข้าพเจ้าจัดเตรียมอาหาร
มื้อเที่ยงสําหรับทุกคนอีกครั้ง
ภาพสุดท้าย ๒๑๗