การสร้างบุญและการกระทำในชีวิต : หน้า 203/276

ท่านบอกว่า "ใจเย็น ๆ ค่อย ๆ ทำไปเรื่อย ๆ" ไม่เข้าใจนั่นนะ ไม่รู้เรื่อง เราก็นึกว่าเราใจเย็นแล้ว แต่จริง ๆ แล้ว ยังเย็นไม่พอ ตอนนั้นที่อยากได้มาก เพราะให้นั่งดูคุณยายท่านรับแจก แกก็มีทุกวันเลย แกก็ถามคุณยายน่าคำถามก็จะวนเวียนเกี่ยวกับ เรื่องนรถสวรรค์อยู่ตลอดเวลา พ่อ ตาย แม่ ตาย ป่วยตายายตาย แล้วไปปอยไหน ให้คอมผูไปให้ คุณยายน่าฟัง ท่านก็นันเลย ๆ นั่ง หลับตานิ่ง ๆ สัก 5 นาที ประมาณนั้น เดี๋ยวท่านก็ตอบมาแล้ว ตายไป แล้วเป็นนุ่น เป็นนี้ ไปอยู่ในรถก็มี สวรรค์มี ถ้าในรถก็จะค่าน "ไม่จริงตอนมีชีวิตอยู่สร้างบุญอย่างนั้นอย่างนี้" คุณยายบอก "ก็เพิ่งมาสร้างน่ะสิ สร้างสิ่งที่ไม่ดีในสมอง ทำกรรมอย่างนั้น อย่างนี้" แกที่มาเขาก็ทบทวนย้อนหลัง "เอ๊ะ เป็นอย่างนั้นจริง" ท่านก็หลับตาพูดไปธรรมดาอย่างนี้ แต่ถ้าหากบอกว่า "ไปสวรรค์" รู้สึกเขาeราเร่ง ปลิ้มปิติยินดีนะ ได้ฟังอย่างนี้ทุกครั้งที่หลงพ่อไปปราบยาย ตอนแรก ตื่นเต้น อยากฟัง ตอนหลังก็อยากจะได้อย่างนั้นบ้าง พอชักคุ้นชิน เอ๊ะ! มันเป็นเรื่องปกติของยาย หรือบางคนรารบ ไม่เคยเจอกันเลย พอเผงหน้า คุณยายท่านก็ทัก "คุณเลิกเล่นม้าเสียนะ" ก็ตกใจ เขาชอบเล่นม้าจริง ๆ นั่นแหละ ก็จะเจออย่างนั้นจิน ยายท่านก็พูดธรรมดา ไม่ได้ตื่นเต้น