การเห็นภายในและการทำความเข้าใจ : หน้า 212/276

พอท่านสอนให้ทำความเข้าใจตรงนี้ ก็ทดลองทำใหม่ ๆ ก็ยังไม่ค่อยได้ผล เพราะเราฉันกับการเห็นอะไรได้ดังใจ หรือเห็นอะไรไม่ชัด เราก็ต้องไปเที่ยว ทำตามหยี่ ๆ เพื่อจะให้มันชัดขึ้นใหม่ ๆ ก็เป็นอย่างนั้นน่ะอยู่สักพัก พอไม่ได้ผลก็เลยทำแบบบาย คือ ยอมรับว่าการเห็นข้างในมันค่อย ๆ เห็น เพราะฉะนั้นเราก็ต้องใจเย็น ๆ ดูเท่าที่มีให้ดูอย่างเสมอราวๆ ดูเลย ๆ ปรากฏว่าได้ผลคือ พอเราชื่น ๆ ใจมันก็เย็น พอเย็นมันก็หยุด พอหยุดมันก็ละเอียด พอละเอียดมันก็ชัดขึ้น ก็แค่นั้นเอง มันก็ครึ่ย ๆ ชัดขึ้น ๆ เหมือนเราดึงของที่อยู่ใกล้ให้ดู ๆ เข้ามาใกล้ตัวเรา หรือดึงของจากที่มืดมาสู่สว่าง จากที่สว่างก็ถึงมาสู่มีแสงน้อย ๆ เหมือนฟ้าสาง ๆ เหมือนเราลากออกมาเรื่อย ๆ กระทั่งมาสู่ที่แจ้ง เราก็ดูไปเพราะฉะนั้นใจเย็นเกิดขึ้นเพราะทำความเข้าใจว่า วิธีการเห็นภายในมันเป็นแบบนี้ ๒๗ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๓๙