การเข้าถึงความสงบภายใน : หน้า 204/276

โทนหลังอยากจะเป็นอย่างง่าย อยากได้อย่างง่าย ตอนนี้แหละ ไปทำความเพียร นั่งปวดหัว ปวดลูกนัยน์ตา ยิ่งนั่ง ยิ่งไม่มีความสุขเลย ปวดไปหมด เพราะอยากจะได้อย่างนั้น ในที่สุดก็คลายเหลว ทั้งมด ทั้งเมื่อย ทั้งมีปวดหัว คุณยายท่านก็อบ "คุณค่อย ๆ ทำนะ ใจเย็น ๆ เดียวก็จะค่อย ๆ ดีเอง" และวันที่ได้ผล วันนั้นปลอดตา ไม่เห็นอะไรก็ไม่เอาแล้ว ไม่อยากรู้ ไม่อยากเห็น อยากจะนั่งเฉย ๆ พอหนึ่งงง ๆ สบาย ไม่คาดหวังไม่อยากได้อะไรทั้งสิ้น มันมีงะจะหนี้ สบายมากเลย แล้วมัน ปีบ จิตรวมวางไปเลย พอถึงจุดตรงนั้น ความโล่ง โปร่ง เบา สบาย ความสง่า อะไรก็จะเกิดขึ้น เป็นขั้นตอนต่อไป เพราะฉนั้น คำถามที่ว่า ความคิดมันเยอะแยะอย่างนี้ จะเป็นอุปสรรคต่อการเข้าถึงธรรมีมีอยู่แล้วในตัวไหม ไม่เป็น อุปสรรคเนะ เรายังคุ้มอยู่กับสิ่งนั้น พอเรามาฝึกความไม่คิด เราไม่คุ้ม เราก็ต้องอนุญาตให้มันคิดบ้าง ให้มันผ่านเข้ามา อย่าไปรำคาญ อย่าไปบีบไล่ความคิดนั้น มันเป็นกระบวนการหนึ่งของการคลาย ความคิด การพัฒนาของใจที่จะเดินทางไปสู่จุดแห่งความสงบ จะ ต้องผ่านกระบวนการสับสนวุ่นวายทางความคิดไปก่อน จากคิดมาก ไปคิดน้อย จากคิดน้อยคิดบ้าง จากคิดบ้างก็ไม่ค่อยจะคิดเท่าไร และในที่สุดจะหยุดนี่ปอง