การสร้างวัดและบทบาทในสังคม : หน้า 261/276

เดี๋ยวนี้เขารบกันสะบั้นหั่นแหลก ทรัพยากรมีอย่างจำกัด ทุกคนอยากครอบครองหมด อยากเป็นหนึ่งเดียว เจ้าของที่อยู่ ก็หงส์แหง ก็ต้องป้องกัน ต้องต่อสู้กัน แก่งแย่งกัน วัดรักษาโลกใบนี้ ด้วยการรักษาโรคที่เกิดจากโลกะ โทะสะ โมะของมวลมนุษยชาติ เพราะฉนะนั้นวั ดจึงเป็นทั้งโรงเรียน โรงพยาบาลเช่นเดียวกัน มันต่างกันตรงไหนแค่นั้น แต่ตรงนี้ไม่เอา ไปพูดไปคุยกัน ที่สร้างวัดก็เพื่อวัตถุประสงค์นี้ พระกับโยมต้องถือกุฎิ กุฎิพระต้องทำหน้า ที่สอนศีลธรรม ต่อชาวโลก ซึ่งชาวโลกไม่ถนัด ไม่มีเวลาและอารมณ์ รวมทั้งข้อมูล หรือความรู้ก็ไม่ค่อยมี เพราะละทั้งหมดว่ามาหากินอย่างเดียวนี่หมด เวลาแล้ว ถ้าร้องเรียนก็ต้องคอยแก้ปัญหาครอบครัวอีกสารพัด พระบวชมานแล้ว ปลอดกังวล เรื่องการทำมาหากิน ไม่ต้องครองเรือน เราเอาเวลานั้นมาศึกษา คำสอนของพระสัมมา สัมพุทธเจ้า ศึกษาแล้ว เรายามฝึกฝน มาปฏิบัติจนกระทั่งมี ประสบการณ์ภายใน ที่เรียกว่า ปฏิวร แล้วก็านำมาส่งสอนอบรม ต่างต้องถือกุฎิระหว่างพระกับโยม ถ้าขัดกันก็บรรลัย เพราะ ฉะนั้นเราต้องรักกันนะ ทำความเข้าใจใหม่ ดังนั้น การที่สร้างใหญ๋ ๆ ก็เพื่อส่วนรวม เพราะสร้างเสร็จ แล้ว ครูไม่ใหญ่ก็เอาไปขายไม่ได้ แม้ขายก็ไม่มีใครซื้อ มันเป็น สารธารณะประโยชน์ www.kalyanamitra.org