การเดินทางเพื่อเรียนรู้ธรรมะ : หน้า 179/276

นี่ในใจว่า ถ้ากระเป๋ามาเก็บเงิน เราก็จะบอกว่า ไม่มีตังค์ แค่ครวหน้าจะเอาใบให้ ถ้าไม่เราสง เราก็จะเดินไป ระยะทางร้อยกว่าโโลเมตรจากเพชรบุรีถึงวัดปากน้ำ แล้วก็ใจเบิกบานสบาย ไม่ได้กังวลอะไรเลย ก็เดินมาตั้งรถ แต่บุญบันดาลนะ พอขึ้นไปก็เจอเพื่อนรักกัน เขาเรียนธรรมศาสตร์ ก็ไม่คิดว่าจะเดินทางเวลาเดียวกัน ไปเจอกันก็ยุ่งกันไปเรื่อยๆ ยังไม่ได้บอกอะไร พอรถเล.msgตัวเมืองไปสัก ๔ - ๕ กิโลเมตร กระเป๋าตกเดินมาแล้ว หลวงพ่อกระชิบกับเพื่อน "ไม่มีเงินหรอก" มันก็ส่งเสียงดงบอก "ไม่เชื่อ" หลวงพ่อก็ย้ำบอกว่า "ไม่มีจริง ๆ" ถ้าเขาเก็บ ก็จะบอกไปอย่างที่เล่าให้ฟัง มันเลยควักเงิน เปิดกระเป๋ามืออยู่ ๓๐๐ บาท แบ่งให้หลวงพ่อ ๑๕๐ คิดดู ก็แล้วกันว่า แค่ตั้งใจจะมาเรียนธรรมะได้สมบัติครึ่งหนึ่งแล้ว แล้วเพื่อนก็ตอบอีกว่า "แล้วจะไปอยู่ที่ไหน" "ไม่มี" "เอ้า ไม่มีที่อยู่ งั้นไปอยู่ด้วยกันก็แล้วกัน" เห็นไหมไงได้รับด้วย ได้ที่อยู่ด้วย ที่อยู่เขาเป็นตึกแถว ชั้นล่างเป็นที่เก็บกระสอบน้ำตาล แม่งสานเต็มเลย ก็อนกันขึ้นบ น ตอนเช้าเพื่อนไปรธรรมศาสตร์ ส่วนหลวงพ่อเข้าวัดไปเรียนธรรมะกับยาย ไปวัดแทบไม่ได้ใช้เงินเลย เพราะว่าพอไปถึงวัด คุณยายท่านตักข้าวมาให้หนึ่งจาน ก็รองหนึ่งจาน คิดแค่ว่า