การดูแลและซ่อมแซมวัด : หน้า 244/276

แล้วก็ห้ามซ่อมด้วยนะ เขาบอกมีการปฏิสังขรณ์ ก รี า ง กาย เรายังพัง เสื้อผ้าก็พัง รถก็พัง บ้านก็พัง วิหารก็พัง พังแล้วไม่ซ่อมเหรอ พอซ่อมกลายเป็นว่า ติดวัตถุนิยม ติดเปลือกนอก มันไม่ใช่เรื่องติดวัตถุ แต่เป็นเรื่องว่า ต้องทำ ต้องซ่อม เพื่อกันแดด กันฝน ลองไปอ่านอานิสงส์ของวิหารทาน พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสเองเลยนะ มีไว้เพื่อกันเหลือบ ยุง ริ้น ไร กันลม แดด ฝน มีเอาไว้เพื่ออภัย สร้างแล้วมันเสื่อก็ต้องซ่อม ถ้าซ่อมแล้วมากกว่าหว่าติดวัตถุ อย่างนี้ไม่ถูกนะ ไม่ซ่อมมันก็พัง แล้วพอไม่ส่งเสริม ไม่สนับสนุน ในที่สุดก็จะลายเป็นวัตรร่าง พอเป็นวัตรร่างก็เอามาจัดสรรละสี เอามาเปลือง เป็นทุน เป็นโน่น เป็นนี่ เป็นอะไรไม่รู้ เรียกไม่ถูก ทั้ง ๆ ที่เดิมของผู้สร้างต้องการให้เป็นวัตรรุก เป็นที่อยู่ของพระ เป็นที่พระแสงหาพระนิพพาน มาศึกษาพระธรรมวินัย เป็นที่เผยแผ่ธรรม เป็นแหล่งแห่งเนื้อบำรุง เป็นแหล่งปลูกศีลธรรมเก้าสองโลก เทาที่จะแก้ปัญหา “วัดร้าง” ให้มาเป็น “วัดรู่ง” ด้วยการเอาพระมาอยู่ เป็นวัตรร้างเนื่องจากไม่มีพระ จึงเรียกว่า วัดร้างพระ เราก็เอาพระมาอยู่ ก็เป็นวัดมีพระ เพราะฉะนั้นเททที่จบพระสึก น่าจะจับรวมราชมาขวาสมบูรณ์ วัดร้างก็จะเป็นวัตรรุกโดยเฉพาะคนที่เขียนว่าติดวัตถุนิยม เห็นคุณค่าแค่เพียงเปลืองนอก น่าจะลองมาบวชมาลองเป็นสมภารดู แล้วจะเข้าใจ www.kalyanamitra.org