การตรัสรู้ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระมงคลเทพมุนี : หน้า 14/93

รัตนบัลลังก์สูง 18 ศอก ทรงนั่งขัดสมาธิคู่บัลลังก์ ณ ภายใต้ควงไม้ศรีมหาโพธิ์ และได้เริ่มตั้งความเพียร เป็นจาตุรังควิริยะว่า “แม้เนื้อเลือดจะแห้งเหือดหายไป เหลือแต่กระดูก หนังก็ตามที หากไม่บรรลุพระสัมมา สัมโพธิญาณแล้ว จะไม่ลุกจากที่นี้เป็นเด็ดขาด” และด้วยการบำเพ็ญเพียรทางจิตในคืนวันเพ็ญ เดือนวิสาขะ นั้นเอง ในปฐมยามคือยามแรก ในตอนหัวค่ำพระองค์ก็ทรงเข้าถึงพระธรรมกาย อันเป็นกายตรัสรู้ที่ พระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ ได้บรรลุปุพเพนิวาสานุสติญาณ สามารถที่จะระลึกชาติของพระองค์เองได้ ในยาม ที่ 2 เมื่อเวลาเข้าใกล้เที่ยงคืน ทรงเข้าถึง แจ่มแจ้งในจุตูปปาตญาณ รู้แจ้งในการเกิดและการตายของสัตว์ ที่ได้ทำกรรมต่างๆ กัน ซึ่งทำให้มีกำเนิดสูงต่ำต่างกัน และก่อนใกล้รุ่ง ทรงเข้าถึงอาสวักขยญาณ สามารถ กำจัดกิเลสให้หมดไปประดุจพระอาทิตย์กำจัดความมืดให้หมดสิ้นไป เข้าถึงความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้หลุดพ้นจากการครอบงำของกิเลสทั้งหลาย เข้าสู่ความเป็นอิสระแท้จริงของชีวิต หนทางที่ทำให้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่พระองค์ทรงค้นพบนั้น เรียกว่ามัชฌิมาปฏิปทา คือ ทางสายกลาง เป็นหนทางหรือข้อปฏิบัติ ที่ไม่ตึงเกินไปจนสร้าง ความลำบากแก่ตน (อัตตกิลมถานุโยค) ไม่หย่อนเกินไปจนเป็นการพอกพูนกามกิเลส (กามสุขัลลิกานุโยค) มัชฌิมาปฏิปทานี้ ในธัมมจักกัปปวัตตนสูตร ซึ่งเป็นพระสูตรที่กล่าวถึงปฐมเทศนาของพระสัมมา สัมพุทธเจ้า พระองค์ได้ตรัสกับพระปัญจวัคคีย์ ให้ได้ทราบถึงทางที่ทำให้พระองค์ตรัสรู้ไว้ว่า หมายถึง “อริยมรรค มีองค์ 8 คือ สัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปโป สัมมาวาจา สัมมากัมมันโต สัมมาอาชีโว สัมมาวายาโม สัมมาสติ สัมมาสมาธิ” มรรคมีองค์ 8 นี้เอง ที่พระพุทธองค์ตรัสว่า “ปฏิปทาสายกลาง ไม่เข้าไปใกล้ที่สุดสองอย่างนั้นนั่น ตถาคตได้ตรัสรู้แล้วด้วยปัญญาอันยิ่งทำดวงตาให้เกิดทำญาณให้เกิด ย่อมเป็นไปเพื่อความสงบ เพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้ เพื่อนิพพาน” 1.2 การบรรลุธรรมของพระมงคลเทพมุนี พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) หรือที่รู้จักกันในนามว่า หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ผู้ดำเนินรอยตามพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านได้ปรารภการบวชตั้งแต่อายุ 19 ปี และได้อุปสมบท ครองผ้า กาสาวพัสตร์ เมื่ออายุ 22 ปี หลังจากบวชแล้ว ก็ตั้งใจศึกษาเล่าเรียนพระธรรมวินัย ตามการศึกษาภาค ปริยัติ ที่ทางคณะสงฆ์ส่งเสริม เช่น ศึกษาคัมภีร์มูลกัจจายน์ ธรรมบท คัมภีร์สารสังคหะ วิสุทธิมรรค จน กระทั่งแตกฉาน พอที่จะสามารถแปลบาลีได้สมความตั้งใจ ควบคู่ไปกับการฝึกปฏิบัติ สมาธิกับพระ อาจารย์ตามสำนักต่างๆ เช่น หลวงพ่อเนียม วัดน้อย จังหวัดสุพรรณบุรี เจ้าคุณสังวรานุวงษ์ วัดราชสิทธาราม บ มหาขันธกะ, พระวินัยปิฎก, มหาวรรค เล่ม 6 ข้อ 13 หน้า 45. * มหาขันธกะ, พระวินัยปิฎก, มหาวรรค เล่ม 6 ข้อ 13 หน้า 44. บ ท ที่ 1 ห ลั ก ก า ร ป ฏิ บั ติ เพื่อให้เข้าถึง พระ ธ ร ร ม ก า ย DOU 5