ข้อความต้นฉบับในหน้า
3.3 ประเภทของการปรับใจ
การปรับใจ เพื่อการทำสมาธินั้น สามารถแบ่งได้เป็น 2 แบบ คือ
1. การปรับใจในการดำรงชีวิตประจำวัน
เป็นการปรับความคิด คำพูด และการกระทำของตนเองในชีวิตประจำวันให้เป็นสัปปายะ คือ
เกื้อหนุนต่อการปฏิบัติธรรม รวมทั้งเป็นการสังเกตเหตุการณ์ต่างๆ รอบตัวที่เกิดขึ้น ซึ่งมีผลต่อสภาพใจ
เพื่อพิจารณาและแก้ไขเหตุการณ์ภายนอกเหล่านั้นเพื่อรักษาสภาวะใจให้คงที่ อีกทั้งยังเป็นการแก้ไข
สิ่งที่จะทำให้เกิดประสบการณ์ที่ไม่ดีขึ้นกับใจ
2. การปรับใจในขณะทำสมาธิ
เป็นการทำใจให้พร้อมเข้าสู่สภาวธรรมภายใน ในขณะทำสมาธิ
3.4 วิธีการปรับใจ
การปรับใจมี 2 แบบตามที่ได้กล่าวมาแล้ว ซึ่งแต่ละวิธีมีวิธีการปรับใจดังต่อไปนี้
3.4.1 วิธีการปรับใจในการดำรงชีวิตประจำวัน
เนื่องจากในแต่ละวัน วิถีชีวิตของเราจำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับคน สัตว์ สิ่งของ ตั้งแต่เช้าจรดค่ำ
ซึ่งทำให้อารมณ์ของเรามีการเปลี่ยนแปลงขึ้นลงอยู่เสมอๆ บางครั้งก็สุข เบิกบาน ดีอกดีใจ แต่บางครั้ง
ก็หงุดหงิด โกรธ ฟุ้งซ่าน เครียด ทุกข์ใจ ซึ่งทั้งหมดนี้มีผลต่อการปฏิบัติ โดยเฉพาะเมื่อเราจะนั่งสมาธิ
ดังนั้นการปรับใจในชีวิตประจำวันนี้จะช่วยรักษาอารมณ์และสภาพของใจเราให้พร้อมต่อการปฏิบัติธรรม
ซึ่งมีวิธีการดังต่อไปนี้
1.) หัดมองโลกตามความเป็นจริง
การมองเช่นนี้จะทำให้เราเห็นความเป็นจริงของโลก ไม่ใช่ว่าจะมองในแง่ดีหรือในแง่ร้าย
แต่ให้มองว่าความเป็นจริงของโลกนี้ มีธรรมอยู่ 8 ประการ ( โลกธรรม 8 ) คือ มีลาภ เสื่อมลาภ มียศ
เสื่อมยศ มีคนสรรเสริญ มีคนนินทา มีสุข มีทุกข์ ธรรมทั้ง 8 ประการนี้ จะวนเวียนอยู่ในชีวิตของเราตลอดเวลา
เราจะต้องไม่หวั่นไหว ในเวลาที่สิ่งเหล่านี้มากระทบ ในเวลาที่สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นให้ทำใจเป็นกลางๆ ทำใจ
ให้นิ่งๆ เหมือนผู้เฒ่าเจนโลกมองโลก
มีเรื่องเล่าว่ามีผู้เฒ่าเจนโลกท่านหนึ่งอาศัยอยู่ในหมู่บ้าน วันหนึ่งม้าของผู้เฒ่าหายไป ชาวบ้าน
จึงเข้ามาหาท่านผู้เฒ่าและกล่าวแสดงความเสียใจว่า “ขอแสดงความเสียใจด้วยที่ม้าของท่านหายไป”
บ ท ที่ 3
บ ท ที่ 3 ก า ร ป รั บ ใ จ
DOU 27