ข้อความต้นฉบับในหน้า
5.6 อานิสงส์ของการภาวนา
การภาวนาเพื่อให้ใจเป็นสมาธินี้มีอานิสงส์มาก มีตัวอย่างเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับโยมลุง
ของพระราชภาวนาวิสุทธิ์ ท่านได้เล่าให้พระราชภาวนาวิสุทธิ์ฟังว่า ท่านเคยป่วยอยู่ ป่วยปวดท้องมาก ไม่
ทราบว่าเป็นอะไร เมื่อไปเอ็กซ์เรย์หมอก็ค้นพบว่ามีนิ่วอยู่ในถุงน้ำดีต้องผ่าตัด ท่านก็เข้าโรงพยาบาล แล้ว
ก็เตรียมตัวผ่าตัด เนื่องจากท่านอายุมากก็ไปอยู่ก่อนล่วงหน้า 2-3 วัน วันทั้งวันท่านไม่ได้ทำอย่างอื่นเลย
ท่านไม่ได้คิดว่าให้มันหายหรือให้มันไม่หาย หรือกังวลว่ามันจะหายไหม จะหายได้ด้วยวิธีใด ท่านไม่ได้คิด
เรื่องลูกเรื่องหลานก็ไม่คิดเพราะคิดไปก็ไม่ช่วยอะไร พลอยเป็นทุกข์ไปด้วย สู้ทำสมาธิดีกว่า ระหว่าง
ที่นอนรอคอยเตรียมการผ่าตัด
ท่านก็ภาวนา สัมมา อะระหัง นึกถึงหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ และก็นึกถึงพระหลานชาย
เพราะความที่คุ้นเคยกับพระหลานชายก็นึกง่าย หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ท่านมาไม่ทันเห็น เห็นแต่
ในรูป แต่ก็มีความเคารพในองค์ท่านอย่างมาก แล้วก็ภาวนา สัมมา อะระหัง อย่างนั้นไปเรื่อยๆ ไม่ได้คิด
อะไร คิดแต่จะภาวนา เพราะว่ายังไงก็ต้องผ่าตัดอยู่แล้ว ก็ไม่คิดอะไร สัมมา อะระหัง สัมมา อะระหัง ไปเรื่อยๆ
อย่างสบายๆ ใจ กระทั่งวันรุ่งขึ้นจะต้องผ่าตัด
ตอนที่เข้าห้องน้ำ ก็เข้าห้องส้วม ท่านบอกว่าพอถ่ายออกมาได้ยินเสียงดังแก๊ง ไม่ทราบอะไร
เอามือคว้าไม่ทัน แต่ว่าอาการที่ปวดท้องนั้นมันหายไป แต่ท่านก็ยังไม่ทราบว่าเป็นอะไร มีความรู้สึก เอ๊ะ!
เราหายปวดท้อง เมื่อขึ้นไปนอนอยู่บนเตียงผ่าตัด ก่อนผ่าตัดท่านได้บอกกับคุณหมอว่า คุณหมอครับ ขอ
ผมพูดอะไรหน่อยได้ไหม คุณหมอท่านก็เข้าใจว่าคงจะนึกว่าจะสั่งอะไรถึงลูกถึงหลาน ท่านพูดว่า คุณหมอ
ครับผมขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม คุณหมอบอกว่าได้ ผมมีความรู้สึกว่าผมหายแล้วนะ ว่าไอ้นิ่วในถุงน้ำดี
มันหลุดตอนที่ผมเข้าห้องส้วม แต่ผมคว้าไม่ทันเลยไม่มีพยานมาให้หมอดู คุณหมอครับ ผมว่าหายแล้ว
เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ช่วยเอาผมไปเอ็กซ์เรย์อีกครั้งเถอะก่อนผ่าตัด
หมอก็เลยเอาไปเอ็กซ์เรย์แล้วก็ขำๆ ด้วย ขำคนป่วย คือขำโยมลุงของหลวงพ่อ เมื่อไปเอ็กซ์เรย์ดู
ปรากฏว่า นิ้วมันไม่มี มันหายไป หมอก็ถามว่า ลุงใช้คาถาอะไรทำไมมันหายไป มันจะเป็นไปได้อย่างไร
มันคนละทางกัน นิ่วมันอยู่ในถุงน้ำดี ไอ้ที่ขับถ่ายมันลำไส้นะ มันคนละทางกันนะ มันมามันไปยังไง ลุงใช้คาถา
อะไรหรือลุง ทำยังไง ลุงก็ตอบว่า ผมก็ไม่ได้ทำอะไร ผมนอนอยู่เพื่อเตรียมการผ่าตัดอยู่ว่างๆ ผมก็นึกภาวนา
สัมมา อะระหัง อย่างเดียวเท่านั้น ก็นึกถึงหลวงพ่อวัดปากน้ำฯ กับพระหลานชาย ก็เห็น เห็นเหมือนฝัน
แต่ไม่ได้ฝัน ว่ามายืนบนหัวเตียงนอน แล้วหลวงพ่อวัดปากน้ำก็เอามือลูบศีรษะผม ท่านลูบศีรษะบอกว่าหาย
ทำให้ผมมีกำลังใจ บอกว่าผ่าตัดนี้หมอคงเอาออกได้ ผมก็คิดแค่นั้นว่า สัมมา อะระหัง และมันก็เป็นอย่างนี้
ผมก็อธิบายไม่ได้เพราะมันคนละทางกันคือจากถุงน้ำดีไปออกลำไส้ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเป็นไปได้อย่างไร
แต่เอาเป็นว่าผมหายแล้ว ขอบพระคุณคุณหมอ ที่กรุณาที่จะเตรียมการต่างๆ
บทที่ 5 การ ใช้ คำ ภ า ว น า DOU 55