ข้อความต้นฉบับในหน้า
2) การนำใจไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 อย่างเบาสบาย
พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์กล่าวไว้ว่า “ในการวางใจไว้ที่ศูนย์กลางกายนั้น จะว่ายาก
ก็ยาก จะว่าง่ายก็ง่าย วางใจให้มันเป็น แต่ไม่ทิ้งหลัก สบายๆ วางสบายๆ เบาๆ สบายๆ อย่างต่อเนื่อง”
โดยในการวางใจให้นิ่งๆ เฉยๆ ให้รักษาความสงบให้ต่อเนื่อง พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์
แนะว่า อย่ากลัวว่าไม่ได้ ใจไม่สงบไม่เป็นไร นึกไม่ออกก็ไม่เป็นไรให้รักษาใจนิ่งๆ ไว้ก่อน
นอกจากนี้ในการวางใจที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 นอกจากต้องไม่ทิ้งหลักสบายๆ เบาๆ อย่างต่อ
เนื่องแล้ว ก็ไม่ควรกังวลกับศูนย์กลางกายมากเกินไป ไม่ต้องกังวลว่ามันตรงไม่ตรง ให้ทึกทัก เอาจุดที่สบาย
เฉพาะตรงนั้น คือศูนย์กลางกายก็พอ ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 จะเห็นชัด ก็ต่อเมื่อใจหยุดนิ่งแล้ว แต่ถ้าใจ
ยังไม่หยุดไม่นิ่งก็ให้คาดคะเนประมาณเอาว่า เป็นศูนย์กลางกายฐานที่ 7 อยู่กลางท้องของเรา
ในกรณีถ้าใจนิ่งๆ เฉยๆ ณ จุดที่สบาย และเรามีความพึงพอใจแล้ว แต่อยู่ตรงอื่น ก็ให้อยู่ตรงนั้น
ไม่ต้องแสวงหาศูนย์กลางกาย ให้เอาโลกเป็นศูนย์กลาง เพราะตอนนั้นมันจะเคว้งคว้าง เหมือนอยู่ในอวกาศ
ให้นิ่งอย่างเดียว คิดว่าโลกคือศูนย์กลางกาย แล้วก็นิ่งๆ และอย่าคิดว่า นิ่งนานขนาดนี้แล้ว ทำไมไม่มีอะไร
ให้ดู ต้องไม่มีความคิดแบบนี้ ไม่ว่าจะนิ่งนานแค่ไหน ว่างๆ ไปอย่างนั้น เรื่อยๆ ไม่ช้าเดี๋ยวก็เห็นที่หมายเอง
เดี๋ยวใจจะเคลื่อนไปสู่จุดที่ต้องการเอง แต่ถ้าหากเราคิดว่า ไม่เห็นอะไรเลย เมื่อไหร่มันจะมีสักที จิต
มันจะถอยมานับหนึ่งใหม่ เพราะจิตหยาบ ให้ดูนิ่งๆ เฉยๆ สบายๆ
หรือในการวางใจที่ศูนย์กลางกาย เราอาจจะทำความรู้สึกว่า “เราอยู่ในศูนย์กลางกายฐานที่ 7
ที่ขยายกว้างออกไปเต็มห้อง เต็มสภา หรือสุดขอบฟ้า รู้สึกว่าจะสบาย สบายอย่างไร ให้เอาอย่างนั้นไปก่อน
เริ่มต้นตรงไหนก็ได้ แต่ตอนท้ายต้องศูนย์กลางกายฐานที่ 7
3) เทคนิคการวางใจ
1. วางใจนิ่งๆ นุ่มๆ สบายๆ เหมือนเราเอาเข็มเย็บผ้าค่อยๆ วางบนผิวน้ำมันลอยได้ หรือ
เหมือนเราเอาเข็มกรีดบนใบบัวเบาๆ ถ้ากดแรง ก็ทะลุ กรีดเบาๆ มันก็เป็นรอย หรือเหมือนขนนกค่อยๆ
ลอยลงมาสัมผัสบนผิวน้ำโดยไม่จม หรือเหมือนแตะสัมผัสปุยนุ่น ปุ๋ยสำลีเบาๆ
2. ทำใจหลวมๆ เหมือนใส่เสื้อผ้าหลวมๆ ทำหลวมๆ สบายๆ พอสบายแล้วจะมีประสบการณ์
เกิดขึ้น จะเป็นแสงสว่าง ตัวขยาย ตัวหาย ตกจากที่สูง ตัวลอย ตัวโยก ตัวโคลง ตัวเบา หรืออะไรก็แล้วแต่
อย่าขยับตัว ทำเฉยๆ กับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น
- พระราชภาวนาวิสุทธิ์, พระธรรมเทศนา, 17 มีนาคม 2536
* พระราชภาวนาวิสุทธิ์, พระธรรมเทศนา, 16 กันยายน 2545.
* พระราชภาวนาวิสุทธิ์, พระธรรมเทศนา, 6 กรกฎาคม 2540.
ท
บ ท ที่ 7 เท ค น ค ก า ร ว า ง ใ จ
DOU 79