ข้อความต้นฉบับในหน้า
42 สาระสำคัญพระธรรมเทศนา
00
คารวาธิกถา
(เคารพพระสัทธรรม)
๑๐ มกราคม ๒๔๙๗
นโม.....
เย จ สมพุทธา อตีตา.....
เป็นประเพณีของพระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ที่จะเคารพพระธรรมอย่างเดียว และได้วางเป็น
แบบแผนไว้ ตามพระบาลีว่า เย จ สมพุทธา ฯ ธรรมดาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งอดีต ปัจจุบัน
อนาคต ล้วนเคารพพระสัทธรรมทั้งสิ้น ผู้รักตน มุ่งหวังประโยชน์ตน จำนงความเป็นใหญ่ ควร
เคารพพระสัทธรรม
การเคารพของชาวโลก เป็นการเคารพสามัญ
การเคารพพระสัทธรรม ได้ชื่อว่าประเสริฐเลิศที่สุด
พระพุทธเจ้ากว่าจะค้นพบพระธรรม ต้องสร้างบารมี ๔ อสงไขย แสนมหากัปป์ 4 อสงไขย
แสนมหากัปป์ และ ๑๖ อสงไขย แสนมหากัปป์ ท่านใช้เวลายาวนานขนาดนั้น จึงได้ปลงใจลงไปใน
การเคารพพระสัทธรรม
ท่านย้ำในท้ายพระสูตรว่า บุคคลผู้รักตน บุคคลผู้มุ่งหวังประโยชน์แก่ตน จำนงความเป็นใหญ่
ควรเคารพสัทธรรม
พระพุทธเจ้าเป็นตัวอย่างว่าท่านใหญ่กว่ามนุษย์ในชมพูทวีป แสนโกฏิจักรวาล อนันตจักรวาล
ถ้าไม่เคารพพระธรรมย่อมเป็นใหญ่ไม่ได้
เราจึงต้องรู้จักวิธีการ “เคารพพระสัทธรรม” ให้ถูกต้อง
พระสัทธรรม คืออะไร ?
คือ ธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ ดวงใสบริสุทธิ์เท่าฟองไข่แดงของไก่ อยู่กลางกายมนุษย์ หาก
ใสบริสุทธิ์ กายนั้นก็ผ่องใส หากดวงเศร้าหมอง กายมนุษย์ก็ไม่รุ่งเรืองผ่องใส
รวมถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ละเอียด ถึงกายอรูปพรหมละเอียด มีขนาดใหญ่ขึ้น
ตามลำดับ แต่ยังไม่ใช่ธรรมที่ทำให้เป็นพระพุทธเจ้า
ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายธรรม มีเส้นผ่าศูนย์กลางโตขึ้นไปตามลำดับ ถึงกายอรหัตละเอียด
เป็นดวงธรรมที่ทำให้เป็นพระพุทธเจ้า
พระพุทธเจ้าท่านเคารพพระธรรม ด้วยการเอาใจของท่านหยุดไปที่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ ทำให้
เป็นธรรมกายของท่าน เป็นลำดับเข้าไปถึงพระอรหัตละเอียด ใจติดแน่นไม่ถอนถอย
เมื่อติดแน่นแล้ว ท่านก็สอดส่องดูว่า ประเพณีของพระพุทธเจ้าเมื่อตรัสรู้แล้วเคารพอะไร?