ข้อความต้นฉบับในหน้า
92 สาระสำคัญพระธรรมเทศนา
“เพราะมนุษย์ปุถุชนเหลวไหล เลินเล่อ เผลอตัว มีเงินสักเล็กน้อยก็เท
กระเป๋าใช้กันเสียอย่างฟุ่มเฟือยทีเดียว ไม่รู้ว่าตัวโง่ถึงขนาดนี้ จึงได้ลำบาก เป็นนาย
เงินไม่ได้ ต้องเป็นบ่าวเงิน ไป”
“เมื่อเข้าถึงธรรมแล้ว ปล่อยธรรมเสียแล้ว ก็ทำใหม่ต่อไป อย่างนั้นจะเป็น
ธรรมสามี จะเป็นเจ้าธรรมไม่ได้ จะต้องเป็นบ่าวธรรม แบบหาเงินนั่นแหละ ต้อง
ปฏิบัติร่ำไป พอเข้าถึงธรรมแล้วยึดเอาไว้ไม่ปล่อยทีเดียว จนกระทั่งถึง ที่สุดทีเดียว
อย่างนี้เรียกว่า ธรรมสามี” (ธรรมสามี แปลว่า ผู้เป็นเจ้าของธรรม)
“พระศาสดาเป็นธรรมสามีและเป็นเจ้าธรรม พระอรหันต์ขีณาสพ เมื่อไม่
ปล่อยธรรมเช่นนี้เรียกว่า ธรรมสามี ไม่ปล่อยธรรมเช่นนี้เรียกว่า เป็นผู้ไม่ประมาท
ในธรรมทั้งหลาย ไม่ว่าธรรมหมวดไหน หมู่ไหน ดวงไหน เมื่อเข้าถึงแล้ว เป็นไม่
ปล่อยกันทีเดียวเด็ดขาด อย่างนี้ชายก็เรียกว่า ชายสามารถ หญิงก็เรียกว่า หญิง
สามารถ จะเป็นที่พึ่งแก่ตัวและบุคคลอื่นทั่วไปในอัตภาพชาตินี้”
เมื่อไม่ประมาทในธรรมทั้งหลายเหล่านี้ก็ไปนิพพานได้แล้ว ในทางโลกก็เช่นกัน ประกอบ การ
งานที่ไหนสวมธรรม ๓ ประการนี้เข้าไป ก็ทะลุทุกสิ่งทุกประการในการงานนั้นๆ