สาระสำคัญพระธรรมเทศนา ๖๙ กัณฑ์หลวงปู่วัดปากน้ำ กัณฑ์ที่ ๑๑-๓๐ หน้า 33
หน้าที่ 33 / 67

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาพระธรรมเทศนาเน้นการเข้าใจศีลที่เรียกว่า 'อธิศีล' และการอยู่ในธรรมที่ถูกต้องตามแนวทางพระพุทธศาสนา ผู้ปฏิบัติต้องมุ่งมั่นในการเข้าถึงศีลดวงนี้เพื่อไม่ให้เสียโอกาสที่ได้พบพระพุทธศาสนา นอกจากนี้ยังพูดถึงความเลื่อมใสในพระสงฆ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเลื่อมใสในพระภิกษุที่ประพฤติดี และการเข้าถึงธรรมกายซึ่งเป็นพระตถาคตเจ้า การรักษาดวงธรรมนี้ในผู้ปฏิบัติทำให้สำเร็จมรรคผลได้อย่างแท้จริง ที่แสดงให้เห็นถึงปัญญาและการเข้าใจลึกซึ้งในพระธรรม

หัวข้อประเด็น

- ศีลและอธิศีล
- ความเลื่อมใสในพระสงฆ์
- การปฏิบัติเพื่อเข้าถึงธรรมกาย
- บทบาทของพระสงฆ์
- ความสำคัญของการประพฤติดี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

74 สาระสำคัญพระธรรมเทศนา ดวงศีลใหญ่เท่าดวงจันทร์ ดวงอาทิตย์ อยู่ในกลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ ซึ่งมีขนาด เท่าฟองไข่แดงของไก่ ของใหญ่อยู่ในของเล็กได้อย่างไร ? เปรียบดังกระจก หรือกล้องถ่ายรูป ย่อมดึงภาพของใหญ่เท่าไรเข้าไปก็ได้ ดวงนี้แหละจบวินัยปิฎก เพราะพระอรหันต์ต้องเข้ากลางดวงศีลนี้เท่านั้น จะไปสักกี่กายก็ตาม ต้องเริ่มที่ดวงศีลดวงนี้ ศีลดวงนี้จึงเป็นทางมรรคผล เรียกว่า “อธิศีล” ไม่ใช่ “ปกติศีล” “ถ้าปฏิบัติพระพุทธศาสนาเข้าถึงศีลดวงนี้ไม่ได้ละก็ ไม่ถูกทางไปของ พระพุทธเจ้า พระอรหันต์ ให้รู้ชัดอย่างนี้ทีเดียว เมื่อรู้ชัดอย่างนี้ละก็ ที่เข้าถึงแล้วก็ อุตส่าห์พยายามเลื่อมใสในธรรมต่อไป ที่เข้ายังไม่ถึงก็อุตส่าห์พยายามเข้าให้ถึง ให้เป็นหนึ่งแน่ลงไป ไม่ให้เสียทีที่มาประสบพบพระพุทธศาสนา ถ้าว่ามีศีล อันดีงามที่พระอริยเจ้าใคร่” ๓. ความเลื่อมใสในพระสงฆ์ ๓.๑ - ความเลื่อมใสตามแบบปุถุชน เริ่มแรกก็เลื่อมใสพระภิกษุสามเณรที่ท่านประพฤติดี สำรวม ด้วยกาย วาจา ใจ ไม่มีที่ติ เป็นอายุพระพุทธศาสนา ดังเช่น “พระเจ้าศรีธรรมาโศกราช” ทรงเห็นนิโครธสามเณร ที่สำรวมกาย วาจา ใจ ดีไม่มีที่ ติถึง กับเพียรนิมนต์ให้มาแสดงธรรมบนที่นั่งของพระองค์ใต้เศวตฉัตร ๙ ชั้น พระองค์ทรงฟังธรรมแล้ว เลื่อมใสศรัทธา บำรุงพระพุทธศาสนา เพราะสามเณรที่ฉลาดเฉลียว ประพฤติดี “ภิกษุสามเณรในยุคนี้ ถ้าประพฤติตัวดีถึงขนาดนั้น ก็ได้ชื่อว่าเป็นอายุ พระพุทธศาสนา เป็นที่เลื่อมใสศรัทธาของประชุมชนทั้งหลาย” ๓.๒ ความเลื่อมใสที่ลึกซึ้งขึ้นไปอีก คือการปฏิบัติให้เข้าถึงจิตใจ คือถึงธรรมกาย ซึ่งเป็นพระ ตถาคตเจ้า จะเข้าถึงธรรมกาย ต้องเข้าทางศีล สมาธิ ปัญญา วิมุตติ วิมุตติญาณทัสสนะ เราเป็นมนุษย์ ก็ต้องเลื่อมใส “กายมนุษย์ละเอียด” ที่รักษาดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ไว้ รวมทั้งดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายต่างๆ เข้าไปเรื่อยก็อาศัยกายต่างๆ เลื่อมใสไปตามลำดับจนถึง “ธรรมกาย ละเอียดที่รักษาดวงธรรม ที่ทำให้เป็นธรรมกายไว้” ธรรมกายละเอียดนี้เป็นพระสงฆ์แท้ๆ (สังฆรัตนะ) ความเลื่อมใสในพระสงฆ์นั้น คือ การเลื่อมใสว่าธรรมกายละเอียด (พระสงฆ์) รักษาดวงธรรม ที่ทำให้เป็นธรรมกายไว้ “นี่แหละพระพุทธเจ้าท่านสรรเสริญนัก พระสงฆ์นั้นท่านประพฤติปฏิบัติ อย่างนี้แหละ เป็นหน้าที่รักษาดวงธรรมนั่นแหละ ท่านถึงได้ยืนยันตามตำรับตำรา ว่า สงเมน ธารโต ธรรมอันพระสงฆ์ทรงไว้ ดวงธรรมที่ทำให้กายธรรมพระสงฆ์ ทรงไว้”
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More