การปกครองของยักษ์และเทวดาในพื้นมนุษย์ : หน้า 114/180

เช่น พวกยักษ์ก็จะปกครองกันตั้งแต่สวรรค์ที่เขาสิเนรุ ไล่เรื่อยไปจนถึงอากาสเทวา รุกขเทวา ภุมมเทวาที่ ปนอยู่บนพื้นมนุษย์ ไม่ให้ทะเลาะกัน ไม่ให้เบียดเบียนกันเอง และก็ไม่ให้เบียดเบียนมนุษย์ และดูแลรักษา มนุษย์ด้วย และก็ไม่ให้เบียดเบียนข้ามเขตแดนกัน ข้ามเผ่าพันธุ์กัน ระหว่างยักษ์ ครุฑ นาค คนธรรพ์ ให้ อยู่กันอย่างเป็นสุข โดยที่ท้าวมหาราชทั้ง 4 จะประชุมปรึกษาหารือกันอยู่บ่อยๆ เพื่อให้การปกครองเป็น ไปด้วยความเรียบร้อย ซึ่งท่านจะมีความรักสามัคคีกัน และยังมีที่ปรึกษา มีอำมาตย์ เสนาบดี ในการช่วย ดูแล คล้ายกับเมืองมนุษย์อีกด้วย การปกครองในพื้นมนุษย์ ถ้าสถานที่ใดที่มีเทวดาผู้มีศักดิ์ใหญ่ปกครอง คือ มีบุญมาก มีรัศมีมาก มีสมบัติอันเป็นทิพย์มาก ถิ่นที่อยู่อาศัยของมนุษย์ตรงนั้นจะเจริญ ถ้าเทวดาศักดิ์ปานกลางความเจริญก็ลด ลงมา ถ้าเทวดาที่มีศักดิ์น้อย บุญน้อย ที่ตรงนั้นก็เจริญน้อยลง เขาก็จะปกครองตามลำดับชั้นกันอย่างนั้น และที่สำคัญก็มีหน้าที่ดูแลคุ้มครองรักษามนุษย์ ไม่ให้พวกอมนุษย์ พวกผีสาง พวกนางไม้ พวกยักษ์ มา เบียดเบียนมนุษย์ เพราะพวกนี้บุญน้อย จึงคิดไม่ค่อยเป็น แล้วพื้นที่ใดที่มนุษย์สั่งสมบุญมาก เทวดาเหล่านี้ ก็จะลงมาดูแลรักษามาก แล้วยิ่งมนุษย์ทำบุญแล้วอุทิศไปให้ผู้ปกครองเขต เขาจะอนุโมทนาบุญ แล้วก็ยิ่ง ลงมารักษา ทำให้มนุษย์คนนั้นเจริญรุ่งเรือง เทวดาจะเป็นส่วนเสริมบุญในตัวของคนนั้นเป็นหลัก 4.3 ตาวติงสาเทวภูมิ ตาวติงสาเทวภูมิ หรือ ที่เราเรียกตามภาษาไทยว่า ดาวดึงส์ เป็นสวรรค์ชั้นที่ 2 ที่จัดอยู่ในกามภพ เป็นปรโลกฝ่ายสุคติภูมิ สวรรค์ชั้นนี้จะเป็นที่รู้จักในหมู่พุทธศาสนิกชนมากที่สุด เพราะมีความสัมพันธ์กับ เกี่ยวข้องกับมนุษย์มากอีกชั้นหนึ่ง และที่สำคัญมี ผู้ปกครองภพ ที่มีชื่อเสียงมาก คือ ท้าวสักกะเทว ราช หรือพระอินทร์ ซึ่งพระองค์เป็นพุทธศาสนิกชน จากการศึกษาพระไตรปิฎกพบว่า พระอินทร์มีส่วนอย่างสำคัญในการปกครองเหล่า ทวยเทพของสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ให้อยู่อย่างสงบสุข และได้ช่วยเหลือพระบรมโพธิสัตว์อย่างต่อเนื่อง ตลอดมา หลายภพหลายชาติ จนมีความดีปรากฏ ให้พุทธศาสนิกชนทั้งหลายได้เล่าขานสืบต่อกันมา ยาวนาน ในสวรรค์ชั้นนี้ยังมีเรื่องราวมากมายให้ ได้ศึกษา เพราะพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ตรัสเล่า เรื่องของสวรรค์ชั้นนี้ไว้เป็นจำนวนมากในพระไตร ปิฎก รวมถึงเหล่าพระสาวกที่ไปเยี่ยมเยือนเหล่า เทพบุตร เทพธิดา แล้วนำบุพกรรมที่ได้ทิพย สมบัติเหล่านั้นมาเล่า ให้เหล่าภิกษุ และสาธุชน ได้ฟังอีกด้วย 104 DOU ป ร โ ล ก วิ ท ย า