ความหมายและประเภทของนิพพานในพระพุทธศาสนา GL 102 ปรโลกวิทยา หน้า 170
หน้าที่ 170 / 180

สรุปเนื้อหา

ในบทความนี้กล่าวถึงความหมายของนิพพานที่แตกออกเป็นสามหลักสำคัญ คือ จิตที่หลุดพ้น ผู้หลุดพ้น และสภาวะที่หลุดพ้น โดยนักศึกษาได้รับการแนะนำให้ทำความเข้าใจนิพพานสามารถประมวลรวมได้ตามคำอธิบายในพระไตรปิฎก นิพพานถูกแบ่งออกเป็นสองประเภทหลัก คือ สอุปาทิเสสนิพพาน ที่ยังมีเบญจขันธ์เหลือ และอนุปาทิเสสนิพพาน ที่ไม่มีเบญจขันธ์เหลือ นิพพานที่เกิดขึ้นอาจเกี่ยวข้องกับกายธรรมของพระอรหันต์ที่ยังมีชีวิต พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ได้อธิบายสถานที่ของนิพพานที่อยู่ในศูนย์กลางของกายธรรม โดยยกระดับความเข้าใจเกี่ยวกับนิพพานในมุมมองที่ลึกซึ้งขึ้น.

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของนิพพาน
-ประเภทของนิพพาน
-นิพพานที่เป็น
-นิพพานตาย
-การศึกษานิพพานในพระไตรปิฎก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

นั้น จัดเป็นนิพพานได้ จะโดยปริยาย(เทียบเคียง) หรือโดยนิปปริยาย(โดยแท้จริง) ก็ตาม เพราะเป็น สภาวะที่เข้ากันได้โดยเหตุที่ไม่มีกิเลสอาสวะ เป็นต้น ธรรมชาติที่หมายถึงนิพพานดังกล่าวนี้ เมื่อประมวลรวมตามพระบาลีที่ยกมาแสดงและของท่าน ผู้รู้เห็นในปัจจุบันนี้ พอจะแบ่งได้เป็น 3 ประการ คือ 1. จิตที่หลุดพ้น คือ จิตที่รับรู้สภาวะนิพพานได้ 2. ผู้หลุดพ้น คือ ผู้เข้าถึงนิพพาน ได้แก่ พระโสดาบันจนถึงพระอรหันต์ 3. สภาวะที่หลุดพ้น คือ สภาพของพระนิพพานโดยแท้จริง เมื่อนักศึกษาได้อ่านพระไตรปิฎก หรือคัมภีร์สำคัญทางพระพุทธศาสนา หากพบคำที่มีลักษณะ ทั้ง 3 ดังที่กล่าว ให้นักเรียนทราบว่า นั่นคือความหมายของนิพพานเช่นเดียวกัน 8.4 ประเภทของนิพพาน นักศึกษาควรทำความเข้าใจก่อนว่า ตามภาวะแท้จริงแล้ว นิพพานมีอย่างเดียวเท่านั้น แต่ที่แยก ประเภทออกไป ก็เพื่อแสดงอาการของบุคคลที่เกี่ยวข้องกับนิพพานบ้าง พูดถึงนิพพานโดยปริยาย คือ ความ หมายบางแง่บางด้านบ้าง โดยพยัญชนะ หรือตามตัวอักษรบ้าง ได้แบ่งประเภทนิพพานที่รู้จักกันทั่วไป คือ แบ่งเป็นนิพพานธาตุ 2 ประเภท ตามคัมภีร์อิติวุตตกะ ได้แก่ 1. สอุปาทิเสสนิพพานธาตุ เรียกว่า นิพพานเป็น คือ นิพพานธาตุมีอุปาทิเหลือ หรือนิพพานยัง มีเชื้อเหลือ 2. อนุปาทิเสสนิพพานธาตุ เรียกว่า นิพพานตาย คือ นิพพานธาตุไม่มีอุปาทิเหลือ หรือนิพพาน ไม่มีเชื้อเหลือ สิ่งที่เป็นเกณฑ์แบ่งประเภทในที่นี้คือ “อุปาทิ” ซึ่งอรรถาธิบายว่า ได้แก่ สภาวะที่ถูกกรรมกิเลส ถือครอง หรือสภาพที่ถูกอุปาทานยึดไว้มั่น หมายถึงเบญจขันธ์ (ขันธ์ 5) เมื่อถือความตามคำอธิบายนี้ จึง ได้ความหมายว่า 1. สอุปาทิเสสนิพพานธาตุ ได้แก่ นิพพานยังมีเบญจขันธ์เหลือ หรือนิพพานที่ยังเกี่ยวข้องกับ เบญจขันธ์ หมายถึง ดับกิเลส แต่ยังมีเบญจขันธ์เหลือ ได้แก่ นิพพานของพระอรหันต์ผู้ยังมีชีวิตอยู่ ตรงกับคำที่คิดขึ้น ในรุ่นอรรถกถาว่า กิเลสปรินิพพาน (ดับกิเลสสิ้นเชิง) เพื่อความเข้าใจที่ชัดเจนมากขึ้น ขอนำข้อมูลในภาคปฏิบัติที่มีกล่าวไว้ในคู่มือสมภารของพระมงคล เทพมุนี (สด จนฺทสโร) มากล่าวไว้ ดังนี้ “นิพพานที่เป็นสถานที่อยู่ของกายธรรมนั้น อยู่ในศูนย์กลางของกายธรรมนั่นเอง ที่กล่าว นี้หมายความถึงเวลาที่กายมนุษย์ของพระพุทธเจ้าพระอรหันต์ยังมีชีวิตอยู่ ใช้กายธรรมเดิน สมาบัติ 7 เที่ยว ตามแบบวิธีเดินสมาบัติที่เคยกล่าวไว้แล้วนั้น กายธรรม ก็จะตกสูญเข้าสู่ นิพพานในศูนย์กลางกายธรรมนั้น นิพพานนี้ชื่อว่า “นิพพานเป็น หรือ สอุปาทิเสสนิพพาน” เพราะเป็นนิพพานที่อยู่ในศูนย์กลางกายธรรมที่ซ้อนอยู่ในกลางกายอรูปพรหม กายรูปพรหม 160 DOU ป ร โ ล ก วิ ท ย า
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More