การทำพิมพ์ยางสำหรับพระพุทธรูป : หน้า 27/301

ท่านอนุญาตพร้อมพูดว่า "ตามใจลูก แต่อย่าขอเวลาทำใจพอสมควร" ข้าพเจ้ารู้ดีว่าท่านเป็นห่วง กลัวว่ายามแก่เฒ่าอาจไม่มีใครดูแลข้าพเจ้า ความรักของพ่อ - แมที่มีต่อลูกนี่ยิ่งใหญ่และมากล้น แต่ข้าพเจ้านั่นยิ่งนักกว่า เส้นทางนี้เป็นเส้นทางที่ประเสริฐที่สุดและเป็นเส้นทางที่จะตอบแทนพระคุณท่านได้อย่างสูงสุด วันเสาร์ที่ ๒๘ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๓๓ เป็นวันที่ข้าพเจ้าได้มาอยู่วัด มาช่วยงานพระพุทธศาสนาอย่างเต็มภาคภูมิ โดยรับบุญช่วยงานที่ครัว และได้ช่วยหลวงพอทิริจินต์โกทำพิมพ์ยางสำหรับหล่อพระพุทธรูปเรือน ซึ่งเมื่อทำเสร็จออกมาแล้วจะเป็นองค์พระธรรมกายใส่ฐานกลีบวัสดุแดง ทุกวันนี้ข้าพเจ้าจะนั่งทำพิมพ์ยางอยู่ที่ห้องครัวหลัง ตรงประตูเป็นไม้กั้นกระจก ทำให้มองเห็นทะลุเข้าไปในห้องได้ ตอนเย็นๆ พออธิษฐานจิตพาคุณยายเดินไปบ้านข้างหลังครัว ซึ่งจะผ่านห้องนี้ บางครั้งคุณยายก็หยุดยิบนั่ง มองลอดกระจกเข้ามา บางครั้งก็เปิดประตูเดินเข้าไปดูข้าพเจ้าทำพิมพ์ยางองค์พระ ข้าพเจ้ารู้สึกดีใจและอบอุ่นใจทุกครั้งที่ได้พบคุณยาย มือยู่มักเมื่อหนึ่งข้าพเจ้าทำงานแต่เช้าตรู แต่คงเนื่องด้วยผสมตัวเร่งยางที่ใช่ทำพิมพ์คลาดเคลื่อนไป จึงต้องนั่งปาดยางไปปาดยาง