บทสนทนากับยาย : หน้า 128/301

รับใช้ท่านได้รับความสะดวกสบาย ปลอดภัย และได้พบแต่สิ่งที่ทำให้ท่านมีแต่ความสบายกาย สบายใจ แต่ทันใดนั้นเอง ใบหน้าที่เจ๋อด้วยรอยยิ้มของข้าพเจ้าก็ต้องเริ่มหยุบลง เมื่อคุยยายพูดขึ้นว่า " เดี๋ยวยายจะลูกไปดูที่ขอขยะสักหน่อย" ท่านพูดถึงกองขยะที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับครัว ซึ่งตอนนั้นยังไม่ค่อยเรียบร้อย ข้างๆ คอขยะมีข้าวของเก่าๆ ที่พุงกองเต็มไปหมด ไม่มีอะไรมาเปิดบังสำนะของคุยยายได้เลย ท่านบอกว่า "พอทำใจนั่งๆ เงียบๆ สักพัก มันเห็นในที่" ไม่น่าวข้าพเจ้าจะหาเหตุผลใดๆ มาอ้าง เพื่อชักชวนให้ท่านนอนหลังพักให้หย่อน้อยก่อนแล้วจึงไป แต่ท่านบอกว่า "ไม่ได้รอ ยายคิดอะไรแล้วต้องทำเลย" สุดปัญญาที่ข้าพเจ้าจะทักท่านได้ บางวันข้าพเจ้าเข้ามารับบอบุญอุปกรณ์จากคุณยายด้วยใจที่ไม่ค่อยสดชื่น เบิกบาน เพราะมีเรื่องที่ครุ่นคิดกังวลอยู่ในใจตามประสาน้องใหม่ที่ยังมึนทรัยไม่กล้าเกรงใจในขณะอยู่กับท่าน คุยยายถามอะไรคำ ข้าพเจ้าก็ตอบคำ แล้วกลืนมวนเวียนคิดเรื่องของตัวเองที่กวนอยู่ในใจต่อ แต่แล้วจู่ๆ คุยยายก็ถามคำถามที่ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องใดๆ ที่ท่านถามมาก่อน แต่กลับถามเรื่องที่เกี่ยวเนื่องตรงกับเรื่องที่ข้าพเจ้าคิดอยู่ในใจต่อ พร้อมทั้งให้อ๋อคิดเตือนใจว่า "อย่าคิดไปไกล อย่าทำเรื่อง