การนั่งสมาธิและการทำบุญ : หน้า 122/301

แล้วท่านจะบอก “ให้หกสัมมา อะระหัง สัมมา อะระหัง อยู่ในใจ” หลังจากนั่งสมาธิองเงียบไปสักพักใหญ่ ก่อนเลยนั่นจะพูดขึ้นว่า “พักกันได้แล้ว โมทนาสาธุ ขอให้ได้บุญเยอะๆ คิดปราศฯนา สิ่งได้ก่อให้สำเร็จ ด้วยอำนาจของบุญกุศล โชคดีนะคะ” สนเสียงคุณยาย มีเสียง “สาร” ดั่งพร้อมกันจากผู้ที่มากราบ บางอาทิตย์คุณยายหรือยังนั่งเงียบไปนานกว่าาปกติ ยังไม่ทันเสียงท่านพูดคำว่า “พักกันได้แล้ว...” สักที ด้วยความสงสัยว่า วันนี้ทำไมท่านนั่งนาน ข้าพเจ้าจึงค่อย ๆ ลืมตาขึ้น มองเห็นคน ที่นั่งอยู่ข้างหน้าขาพเจ้า บางคนตัวโกร โยกเอนไปมา บางคนเอียงซ้าย บางคนเอียงขวา บางคนมองไม่เห็นศรีษะ ข้าพเจ้าองไปที่คุณยาย... ในหน้าท่านดูสงบ นั่งนั่งของท่านยังมันคง ตั้งตรง สง่างาม ไม่โง่ ไปข้างหน้า หรือเอียงไปทางซ้ายขวา ประหนึ่งจะบอกให้เรารู้ว่า นี้แหลละ คือ ท่านนั่งของคนจริง มั่นคง ไม่หลาะเหลาะโอนเอน นี่แหละ คือท่าของผู้ดี ตื่นจากกิเลส เครื่องผสมมึดรึจริงทั้งหลาย