ความเพียรพยายามของคุณยาย : หน้า 53/301

ข้าพเจ้านักเลงชื่นชมในความมากเพียรของคุณยาย “ถ่านทำสิ่งใดแล้วไม่สำเร็จไม่เลอร่า” ปราบเป้ะแยะ็เช่นเดียวกัน ถอนได้เท่าไรก็ไม่เห็นหมดสักที แต่คุณยายไม่เคยละความพยายามที่จะปราบมันให้สำเร็จ คงเหมือนกับกิเลสที่อยู่ในใจ คุณยายก็ไม่เคยละความเพียรพยายามที่จะถอนมันออกไปให้หมด ปราบมันให้สำเร็จเช่นกัน พอได้จังหวะข้าพเจ้าก็ขับรถสามล้อดต่อไป จากเนินประดู่กิ้มงุ่งตรงไปทางหน้าวัด เมื่อมาถึงหน้าวัดจะเห็นประตูสแตนเลส รูปทรงเรียบง่าย สูงโปร่ง ดูสวยงาม วอวัฒนามต้องแสงแดดในยามเช้า คุณยายท่านชี้ที่ประตู แล้วมะกะพูดว่า “ประตูข้างหน้านะ ยายไปบอกบุญเขามา พยายามทำประตูเสร็จได้ ยายก็มีความสุข เมื่่อก่อนเป็นประตูเหล็กเก่าๆ ลากไปปลากมา ก่อนจะทำ ยายก็ดูเขาสร้างกำแพง ลงเสาเข็ม ทำกำแพงซะแน่นหนา ยายเลยคิดทำประตูดาว ถ้ากำแพงไม่พัง ประตูไม่พัง” คุณยายมองดูประตูนั้นด้วยความสุขใจและภาคภูมิใจทุกครั้งที่ผ่าน เหมือนเป็นภาพที่ต่อย่ำให้ท่านได้ตามศรัทธาถึงบุญกุศลที่ท่านได้ทำมา เสร็จจากหน้าวัด รถสามล้อของคุณยายก็จะเลื่้องกลั บมา ผ่านอาคารประชาสัมพันธ์ (หินอ่อน) ศาลาจตุรมุข ซึ่งขณะนั้น