คุณยายกับการสอนบทเรียนชีวิต : หน้า 64/301

ที่คุณยายทำดูเป็นตัวอย่างนั้น ล้วนเป็นเหตุปัจจัยที่จะทำให้รักษา ครอบครัวหรือกระดูกให้ง้ำคง และยังยืนยาวนาน นอกจากนี้ท่านยังได้เมตตาบรมสั่งสอนสมาชิกในครอบครัว คือพวกเราให้ประพฤติปฏิบัติตามท่านอยู่เสมอๆ โดยไม่เหนื่อยหน่ายใน การพราสอน แต่บางครั้งท่านก็ทอดไม่ได้น่ะพูดด้วยความเป็นห่วงคนรุ่นหลังตามลักษณะนิสัยของผู้สูงอายุว่า “ดีนะที่ยายอายุยืน คนรุ่นใหม่จะ รักษามันได้หรือเปล่า ถ้าไม่เมีย” นอกจากเรื่องความสะอาด ความเป็นระเบียบเรียบร้อย และ การดูแลรักษาของ สมบัติพระศาสนาแล้ว อีกเรื่องหนึ่งที่คุณยาย ไม่ชอบเป็นนักหนา และมักจะคอยเตือนอยู่เสมอๆ คือ เรื่องการ คุยกัน หรืออะอะเสียงดังในขณะทำงาน หากพบเจอที่ใด ท่านจะเดิน เข้าไปเตือนทันที การเตือนของท่านมีหลายรูปแบบ บางครั้งท่านจะเดินผ่าน พร้อมกับทักทายว่า “คุยอะไรน่ะอยู่” หรือ “น่ะอะไรน่ะอยู่” คำนี้ ก็เป็นที่รู้กัน ทุกคนจะเงี่ยนสนิททันที แต่มาบางครั้งก่อนที่คุณยายจะ เดินเข้าไปถึงในครัว เสียงพูดคุยกันก็ดังมาตามอากาศ จนไม่คุณยาย เดินเข้าไปในครัวแล้ว ก็ยังคุยกันอย่างออกรสชาติ โดยไม่มีใครรู้ว่า