ข้อความต้นฉบับในหน้า
เสียงที่ดังฟังชัด ท่านนักถามคุณยายว่า “ยาย วันนี้รีบข้าวได้เยอะหรือเปล่า” “ยาย วันนี้นอนหลับดีหรือเปล่า” ฯลฯ
เมื่อดูจากภายนอก ลักษณะของคุณยายจะดูเหมือนว่าท่านมีสุขภาพแข็งแรงเป็นปกติ ใบหน้าอิ่มอุ่น ผ่องใสมา แต่เมื่อท่านลูกเดิน จึงจะสังเกตได้ว่าเรี่ยวแรงของท่านถดถอย
คุณยายพูดถึงการกลับบ้านบ่อยขึ้น “ยายจะกลับบ้าน…ยายจะกลับบ้าน” พออีรี่พันรู้จะบอกว่า “บ้านคุณยายอยู่ที่นี่” และจะขอคุณยายวันละหลายๆ รอบ ทุกๆ วันว่า “ขอให้คุณยายแข็งแรง อยู่ไปจนถึงเจอพระเจดีย์นะคะ”
เมื่อฉลองพระเจดีย์ครั้งที่ ๑ ผ่านไป พออีรี่พันก็ขอกับคุณยายอีกว่า “ขอให้คุณยายแข็งแรง อยู่จนฉลองพระเจดีย์ครบ ๓ ครั้งเลยนะคะยาย”
แต่สิ่งที่ไม่มีกุรหนีพ้นกำลังคืบคลานใกล้เข้ามา ทุกขณะ โดยที่คำร้องขอใดๆ ก็ไม่อาจทนทานไว้ได้
เพื่อความไม่ประมาท คุณยายได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิดมากขึ้น และอยู่ในสายตาของผู้ดูแลตลอด ๒๔ ชั่วโมง มีพยาบาลวิชาชีพมาช่วยเฝ้าในตอนกลางคืน และตอนกลางวันเป็นบางวัน มีอุปัฏฐาก