ข้อความต้นฉบับในหน้า
กฎกัปายามถึงกฎกุลวงพ่อจะใกล้เมื่อเทียบกับอายุในวัย ๘๐ กว่า
แต่ด้วยอุปนิสัยของท่านที่เมื่อทำสิ่งใดไว้แล้ว จะต้องตามดูแลรักษาไม่
ละทิ้งไปง่ายๆ ต้นกล้าก็เช่นเดียวกัน ท่านก็จะตามไปดู ตามไปปฏิน้ำ
บางครั้งคุณยายเดินมาพยายามรับฌวณวัดในไม้
รอบๆ กฎกุลวงพ่อทัตตชีโร ท่านก็จะก้มมือพลม แล้วบอกสามเณร
ว่า "สามเณร สามเณรอย่าให้ยายบานนะ มาเอาขยับกับยาย ช่วย
รดน้ำต้นกล้วยให้ยายด้วยนะ" แต่เนื่องด้วยพื้นที่บริเวณนั้นพื้นดิน
แข็งคล้ายเป็นดินปนหิน ต้นกล้าจึงไม่ค่อยงามเท่าไร
บางวันเสาร์จากตรวจงานที่ครัวหน้เมือนพักพอยเหนื่อย
แล้ว คุณยายก็จะเดินดูพื้นที่บริเวณรอบๆ เลยบาและเลยไปทาง
ศาลาลอยน้ำ (ซึ่งเคยสร้างคร่อมคูน้ำติดกับศาลาจตุๆ เพื่อใช้เป็น
สถานที่รองรับสาธารณะมำปฏิบัติธรรมเป็นจำนวนมากขึ้นๆ จนศาลา
จตุๆ ไม่พอรองรับ ปัจจุบันได้รื้อถอนแล้ว) ผ่านทางห้องน้ำ
ตรงข้างอาคารประชาสัมพันธ์ (หินอ่อน) คุณยายก็จะไม่ได้ที่จะจะแ
เข้าไปเปิดจุดทั้งห้องน้ำชาย ห้องน้ำหญิง เสร็จแล้วจึงเข้าไป
ในอาคารประชาสัมพันธ์ เพื่อพูดคุยกับหลวงพี่สิวุฒาโโก (พระครู
วินัยธรรสุขุโม สุวิชาชาโก) ซึ่งดูแลอยู่ที่นั่นและถือเป็นโอกาสที่คุณยาย