คุณยายและความกตัญญู : หน้า 164/301

จากแววตา กิริยาท่าทาง และการพูดคุยที่มีรสชาติแห่งความคุ้นเคย เป็นกันเอง ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกว่า คุณยายดีใจที่ได้พบ และยังระลึกถึงท่านเหล่านั้นเสมอ ครั้งหนึ่ง ในวันอาทิตย์ช่วงบ่าย หลังจากคุณยายรับแขกที่ร่วมมาเสร็จ ระหว่างเดินกลับที่พัก คุณยายพบคุณป้าที่วิล (อุบาสกาวิล วดีรางกูล) ซึ่งกำลังรอกราบพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมโยอยู่ที่ศาล ดิสติ คุณยายรีบยกมือให้อททายพร้อมด้วยรอยยิ้ม ต่างฝ่ายต่างเดินเข้าหากัน คุณยายเอามือทั้งสองของท่านจับมือของคุณป้าวิลที่ยังพนมค้างอยู่ เข่าเล็กน้อย ให้ความรู้สึกว่าดีใจที่ได้พบ คุณยายเมตตามพูดคุยทักทายถามถึงทุกข์สุข ก่อนที่จะเดินกลับที่พัก และเมือคุณยายกลับถึงที่พักแล้ว ท่านจึงพูดถึงความในใจว่า “ยายเป็นคนคารพบุญคุณคน ยายเจอคุณหวินที่ศาล ยายเห็นแก่แล้วอยากให้เธอ นึกถึงความดีของแก คนเขามีบุญคุณ ยายไม่เคยลืม” ดวงใจของคุณยายช่างใสบริสุทธิ์ ไม่ได้เจือด้วยทิฐิ นะ หรือความถือตัวใดๆ มีแต่ความอ่อนน้อมถ่อมตน นึกถึงคุณความดีของ