คุณยายสอนชีวิต : หน้า 106/301

คุณยายยังรับฟังนานพอสมควร และได้เมตตาเตือนสติ ให้กำลังใจว่า “การได้เกิดเป็นคนเป็นของยาก ที่เป็นอย่างนี้เพราะเป็นธรรมเก่า เป็นผลเนื่องจากอดีตที่เราทำมา เพราะฉะนั้นเราต้องอดทนทำความดีเรื่อยไป อดทนไปเถอะอีกไม่กี่ปี ก็ตายแล้ว” น้องผู้นั้นยังเล่าให้คุณยายฟังอีกว่า เคยมีแม่มาดูให้และบอกว่าเมื่อชาติก่อนเขาเคยเกิดเป็นลิง คุณยายรีบบอกว่า “อันนั้นไม่สำคัญ ชาติก่อนเราเกิดเป็นอะไรไม่สำคัญ ที่สำคัญตอนนี้เราเกิดมาเป็นคน ให้งำทำความดีจะได้เป็นบุญกุศลติดตัวไป ให้รู้ไหม เรียนให้จบแล้วหางานทำ จะได้มีเงินเดือน ไม่ต้องไปพึคคนอื่นเขา ขายหนังสือแปลกๆตัวเดียวก็ไม่รู้ แต่ได้มาสร้างวัดให้เขาอยู่ ยายสู้มาตลอด กว่าจะได้ไปอยู่วัดปากนกก็ต้องไปทำงานอยู่ที่บ้านเขา ทำทุกอย่าง กวาดบ้าน ดูบ้าน รีดผ้า ของคนนั้นคนนั้น ยายไม่ท้อเลย เกิดเป็นคนนี่ต้องอดทน ใครจะพูดว่ายาอะไร ก็ตทนเอา” คุณยายตั้งปลอบ ทั้งให้กำลังใจ และชี้ทางสว่างให้ แล้วน้องคนนั้นก็ลากลับไป ข้างเจ้าไม่ทราบว่า ปัจจุบันน้องคนนั้นมีชีวิตเป็นอยู่อย่างไร แต่ข้าพเจ้านับว่า ถ้าน้องคนนั้นได้ปฏิบัติสมตามที่คุณยายชี้แนะ น้องคนนั้นจะประสบความสำเร็จ สามารถฟื้นฟูเอาชนะอุปสรรคต่างๆ ของชีวิตไปได้อย่างแน่นอน