ความรักและความเคารพต่อคุณยาย : หน้า 165/301

ผู้อื่นอยู่เสมอ คุณยายจึงอยู่ในใจและครองใจลูกศิษย์มาทุกยุค ทุกยุค ทุกสมัยอย่างไม่เสื่อมคลาย ข้างเจ้าได้มีโอกาสพูดคุยกับคนรุ่นเก่าๆ เช่น ป่าเข่ง ที่คุณยายชอบเรียก “คุณเข่ง” ผู้ดูแลเรื่องเย็บจิ้วสรถพระ ป้าไม่มุกด์ที่ชอบถักหมวกและผ้าพันคอไหมพรมนาถวายคุณยาย ซึ่งคุณยายบอกว่า “หมวกนี้ ป้าไข่มุกเต้ให้ถักให้ดีดี ใช้ทำไร่ไม่ขาดสักที” และท่านก็ใช่หมวกใบนี้เป็นประจำ แม้ภายหลังจะดูเป็นสื่ออกเก่าๆ แต่พอเปลี่ยนไปไหมให้ใช้ คุณยายเป็นต้องถามหาไปทุกที อีกท่านคืออันพิกล ซึ่งเป็นหลานสาวแท้ๆ ของคุณยาย เป็นลูกของพี่สาวคนโต (ยายอัจฉ) น้าพิกุลจะเข้ามาหาคุณยายเป็นประจำทุกเดือน เพื่อมาปลงผม และถือโอกาสกราบเยี่ยมท่านไปด้วย คุณยายท่านมักจะถามด้วยความเมตตาและเกรงใจว่า เดินทางมาอย่างไร ลำบากหรือเปล่า เพราะน้าพิกุลต้องนั่งรถเมล์มาหลายต่อ น้าพิกุลก็จะตอบคุณยายว่า “ไม่ลำบากหรอก หนูตั้งใจจะมาเยี่ยมคุณยายทุกเดือนจนกว่าจะเดินไม่ไหว” ข้าเจ้ารู้สึกว่าลูกศิษย์ลูกหาคนเก่าๆ นั่น คารพรักคุณยาย และเคารพคำบอกคำสอนของคุณยายอย่างที่สุด ไม่ใช่เคารพอย่างเดียว แต่ท่านเหล่านี้ยินดีนำมาประพฤติปฏิบัติตามอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง