ความทรงจำเกี่ยวกับหลวงพ่อธัมโม : หน้า 146/301

ข้าพเจ้าได้อ่านข้อความนี้ให้คุณย่ายฟัง ท่านนั่งฟังอย่างตั้งใจสีหน้าและแววตาเหมือนท่านกำลังย้อนนึกถึงภาพเหตุการณ์เมื่อครั้งที่ท่านรับเด็กหนุ่มคนหนึ่งไว้เป็นลูกศิษย์ และฝาคอยประดับประคองจนมาเป็นพระเดชพระคุณหลวงพ่อฉัน ภายในปัจจุบันนี้ หลังจากอ่านให้ท่านฟังเสร็จแล้ว ข้าพเจ้าก็นำหนังสือเล่มนั้นไปให้คุณยายเปิดดูภาพทีละหน้ๆ เมื่อเปิดหน้าแรกเป็นภาพหลวงพ่อธัมโม คุณยายก็เอามือซีปุษไปภาพ “นี้หลวงพ่อธัมโม” แล้วก็ยิ้มไปหน้าๆ ซึ่งเป็นลายมือของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ “นี้หลวงพ่อท่านเขียนเอง ยายจำตัวหนังสือท่านได้” ข้าพเจ้าได้แต่สงสัยในใจว่า คุณยายไม่รู้หนังสือ แต่ทำไมท่านจึงจำลายมือของหลวงพ่อได้ อะไรที่เกี่ยวกับหลวงพ่อ คุณยายมักจะจดจำได้อย่างแม่นยำ คุณยายบอกว่า “หลวงพ่อท่านอ่านหนังสือเก่ง มีหนังสือเต็มตู” เวลา ที่ข้าพเจ้าเปิดหนังสือที่มีรูปภาพต่างๆ ของวัดให้ท่านดู ท่านมักจะชี้ไปที่ภาพ “นี้...หลวงพ่ออธัมโม” แม้แต่รูปภาพเก่าๆ ของหลวงพ่อ ซึ่งเป็นภาพเล็กๆ ที่ถ่ายตอนใส่ชุดนักเรียนมัธยมเรียนอยู่ที่สวนกุหลาบ คุณยายก็ยังจำได้อย่างแม่นยำ “นี้...รูปหลวงพ่อธัมโม ท่านเรียนอยู่สวนกุหลาบ” ยายนำไม่รู้หนังสือ...กอขขอไม่กระเทือ ๑๙๔