การเคลื่อนผ่านของเรือนทองและเสียงแห่งความทรงจำ : หน้า 259/301

มัยรัวจวากาศค่อยๆ เคลื่อนผ่านไปในท่ามกลางสรวง ด้วย ความตื่นตาตื่นใจของทุกสายตาในความสวยงามยิ่งใหญ่อสัญการ และ ในขณะเดียวกันทุกคนก็ได้พบมืออารมณ์ว่ารอรอทที่เคลื่อนผ่าน ด้วยความอาลัยรักและชื่นชมในบารมี นี่เป็นโอกาสสุดท้ายแล้วที่จะ ได้กราบไหว้สรีระกายหยาดของท่าน ข้าพเจ้าได้เข้าไปในบริเวณพื้นที่นั่งมองไปรอบๆ ลานพระเจดีย์ มีพระภิษุสูงชะงั้นจำนวนมากมายยืนบนสเตดเป็นทีวีแถวสวยงาม มี สาธุชนลูกหลานยายที่มักกันอย่างแน่นขัดล้นพื้นที่ และการเคลื่อน ย้ายเรือนทองที่ซึ่งใหญ่มโหฬารก็จบในทำให้หนูล แม้ว่าวันนี้เป็นงาน วันสาร้างของคุณยาย แต่กลับมีความรู้สึกปลื้มปิติ อิ่มใจและ อิ่มบุญ ทั้งยังได้ถนอมบุญนี้น้อมกราบถวายแด่คุณยายผู้เป็นสุขยอด ครูอาจารย์ มยุรณวาจากเคลื่อนไหวหยุดอยู่ที่ด้านหลังพระเจดีย์น้อย ใน ระหว่างที่อัญเชิญเรือนทองชิ้นปะดิฐบนเจดีย์น้อย ได้ยินเสียงเทปคุณยายดังขึ้นมา ให้ความรู้สึกเหมือนท่านมาอยู่กับเรา ที่ตรงนี้ เหมือนท่านมาพูดคุยและสอนลูกหลานว่า “ทุกคนพยายามตั้งใจนะคะ เราเกิดมาเป็นมนุษย์นี้ดีที่สุด ไม่มีอะไรจะดีเท่ามนุษย์นะคะ”