ความสำคัญของการนั่งสมาธิในชีวิตประจำวัน : หน้า 125/301

จะมีญแจคล้องไว้ ไม่ให้คนข้างในออกไปไหน พอเสียงหวอมา พอผู้หญิงนี้อยู่ด้วยกันบางคนก็กลัว วิ่งไปมา แต่คุณยายไม่กลัวอะไร คิดว่าจะวิ่งหนีไปไหนก็ออกไปไม่ได้อยู่ดี ท่านก็เลยนั่งสมาธิ หลับตาเข้าใจแก้ไขในละเอียดยอดที่ได้รับมอบหมายมา ผู้มีจิตใจแข็งแกร่งแน่นมั่นคงไม่หวั่นไหว แม้ภัยอามา คุณยายรักและมีความสุขเสมอในการนั่งสมาธิ แม่วงแรกที่ย้ายมาอยู่ที่วัดพระธรรมกาย งานจะหนักและมากมายเพียงใด แต่ท่านก็ไม่เคยที่จะละเลยการนั่งสมาธิ ท่านเล่าว่า "ตอนเช้ายายกินข้าวเสร็จแล้วนั่งสมาธิ ก่อนที่จะลงไปช่วยเขาปลูกต้นไม้ ปลูกเสร็จ 5 โมงเย็น ขึ้นบาอานน้ำบ้างสมาธิต่อถึง 4 ทุ่ม ถึงจะได้นอน" จวบจนในวัย 80 กว่าปีของท่าน หลังที่ตั้งตรงอยู่ตลอดเวลาก็เริ่มจะปวดจะเมื่อย เมื่อยังนานๆ ขาที่เคยนั่งสมาธิ หรือมานั่งพับเพียบได้อะไรนานๆ ก็เริ่มตีง เหยียดงอไม่ค่อยสะดวกเช่นเดิม คุณยายมักพูดเกี่ยวกับเรื่องสัจธรรม และตักเตือนให้พวกเราไม่ประมาทในความเป็นหนุ่มเป็นสาวอยู่เสมอ ว่า "เดี๋ยวนี้ยายแก่แล้ว นั่งเดี๋ยวเดียวก็เมื่อย เลานอนดิ่งธรรมะไป"