การช่วยงานและความเมตตาของคุณยาย : หน้า 28/301

มาเป็นเวลานาน ยางก็ยังไม่แข็งตัวสักที ข้าพเจ้ายังใจเย็นนั่งทำ ต่อไปเรื่อยๆ จนประมาณเกือบ 9 โมง คุณยายเดินเข้ามาในห้องกับ พ่ออารีพันธุ์ มายืนดูข้าวเข้าสับปะรดยางแต่งองค์พระอยู่ ท่านพูดว่า “ได้ บุญเยอะนะ ทำพระให้คนเขารับไปไว้” แล้วก็ บอกข้าวพเจ้า ว่า “ไป หน้าข้าวปลากินก่อน…” ข้าพเจ้าดีใจที่คุณยายเอามาทักทายพูดคุย และรู้สึกชาชั้นใน ความเมตตาของท่านมาก ขณะเดียวกันนี้ก็สงสัยอยูในใจว่า คุณยาย ทราบได้อย่างไรว่าข้าพเจ้ยังไม่ทานข้าว ทำไมคุณยายไม่ก็บว่าข้าพเจ้า ทานข้าวเสร็จแล้วจึงมานั่งทำงาน ข้าพเจ้าได้แต่นึกในใจว่าท่านช่างเป็น ผู้ที่มองอะไรได้ละเอียดปรู๊ดปร๊าด ข้าพเจ้ารู้สึกปีติ และมีความชุ่มเย็นเบิกบาลมาก คิดในใจว่า นี่คงเป็นเพราะเราตั้งใจทำความดีด้วยจิตอันบริสุทธิ์เป็นแน่ เหตุการณ์เช่นนี้ ทำให้มีำลังใจในการสร้างความดีงๆ ขึ้นไป เวลากลางวันได้ไปไม่เท่าไร พ่ออารีพันธุ์ก็ มาบอกข้าพเจ้า ว่า อยาก จะหาคนมาช่วยงาน เนื่องจากคุณยายอายุ มากขึ้น การดูแลสุขภาพก็ ต้องคอยระมัดระวังมากขึ้น ตอนนี้มีแต่พ่ออารีพันธุ์คนเดียวรับดูแล ทั้งกลางวันและกลางคืน อยากให้มาทดลองช่วยงาน ภาพแรกและหน้าที่อันยิ่งใหญ่ 27