ข้อความต้นฉบับในหน้า
บางครั้งพี่อารีพันธ์ will พาคุณย้าย นั่งรอบลานธรรมรอบใหญ่ เพื่อดูบรรยากาศโดยรอบ ถ้าวันไหนอากาศดี ผู้คนไม่เยอะ ก็จะจอดรถไว้ และพาคุณย้ายเดินออกรอบๆ ลานธรรมด้านในสุด บางครั้งก็พาคุณย้ายเดินตามสนามหญ้าทางลาดเนินขึ้นไปบนลานธรรม ตอนเย็นๆ แดดอ่อนๆ มีลมพัดมาเอื่อยๆ ใจสดชื่น เบิกบาน
"จากนามาเป็นวัด
สารพัดยามจัดหา
ทุ่งโล่งสุดขอบฟ้า
เหมือกลายเป็นลานธรรม"
เสียงคุณย่อยเอ่อ่ออย่างมีช่วงทำเนือง เป็นจังหว่าเฉพาะตัวไม่เหมือนใคร เปล่งออกมาด้วยความเบิกบานและภาคภูมิใจ ข้าเจ้าบอกจะได้ยินกลองบทนี้บ่อยๆ ฉฉอยากจะเรียกว่าสิ่งเป็นเพลงคุณย่า because ตามปกติคนทั่วไปเวลากาอารมณ์ดี มีความสุข เบิกบานใจ ก็จะบังเพลงที่ตนเองชอบออกมา เป็นเพลงก็แล้วแต่เหตุการณ์ อารมณ์ และคูสมย์ แต่เพลงของคุณย่าไม่เหมือนใคร ข้าเจ้าได้ยินคุณย่าย่องกลอนบทนี้ตั้งแต่เริ่มเข้ามาอุปัฏฐากรับใช้ท่าน จนกระทั่งก่อนที่ท่านจะไม่สบาย คุณย่ายังก้องกลอนบทนี้ คงไม่มีใครกลอนบทนี้ได้