การรู้จักตัดไฟแต่ต้นลมและการประพฤติพรหมจรรย์ อยู่กับยาย หน้า 155
หน้าที่ 155 / 301

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงการรู้จักตัดไฟแต่ต้นลมเพื่อป้องกันความเสียหาย และความสำคัญของการประพฤติพรหมจรรย์ที่คุณยาสอนลูกศิษย์และอุบาสก โดยเน้นให้เห็นถึงการเข้าร่วมกันพัฒนาและช่วยงานในกลุ่มอุบาสก รวมถึงความอบอุ่นและบรรยากาศที่เกิดขึ้นเมื่อทุกคนมารวมตัวกันเพื่อช่วยกันทำงานและเรียนรู้ในเวลาเดียวกัน ที่นี่คุณยาจะสอนวิธีการที่ถูกต้อง พร้อมการให้กำลังใจและคำแนะนำอันมีค่าในการทำงานและดำเนินชีวิตอย่างเหมาะสม.

หัวข้อประเด็น

-การตัดไฟแต่ต้นลม
-การประพฤติพรหมจรรย์
-บทบาทของคุณยา
-กิจกรรมของอุบาสก
-การพัฒนาชุมชน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

การรู้จักตัดไฟแต่ต้นลมมันทำให้ไฟมอดดับ ไม่ลุกลามบานปลาย จงอยากที่จะเเก้ไข คุณยามักสอนให้ลูกศิษย์ลูกหาทำการประพฤติพรหมจรรย์ และคอยหากโอกาสพร้าสอนตักเตือนไม่ให้อื่นนอกลู่นอกทางไปจาก เป้าหมายที่ทุกคนตั้งใจไว้ ในกลุ่มอุบาสกก็เช่นเดียวกัน ถ้าคุณยามีโอกาสพบเจอ ท่านก็ จะเมตตาตักเตือนในวันเสาร์ก่อนอาทิตย์ต้นเดือน ช่วงเช้ามักจะมีกลุ่ม อุบาสามาช่วยกันพัฒนารับบรรเทา เก็บกวาดเศษไม้ ใบไม้ บริเวณ ใกล้ๆ กุฏิคุณยา หรือเช็ดปืนลูกแถวตลาดลิสต์ ช่วงนี้เป็นช่วงที่อุบาสก มักจะได้พบคุณยา เพราะท่านจะต้องเดินผ่านบริเวณนั้นไปที่ครัว หรือไม่ท่านก็จะนั่งอยู่ในห้องเลขๆ มองอุบาสกทำงานเงียบๆ แต่ บางครั้งท่านก็อดที่จะเดินออกไปดู หรือไปบอกไปสอนไม่ได้คุณยามอง แวบเดียวก็จะรู้ว่า คนไหนขยัน คนไหนเข้มแข็ง คนไหนกวาดไปไม้เป็น คนไหนกวาดไปไม้ไม่เป็น โดยดูจากการจับไม้กวาด การวกทางของ ไม้กวาดว่า เอาขึ้นไหนขึ้นข้างไหนลง ขณะคุณยายเดินออกไป ต้องจะมีอุบาสกเข้ามาพนมมือไว้ว คุณยาย จากแรกๆ 2-3 คน พอคุณยายหยุดยืนคุย คนอื่นๆ ก็ชวยๆ มา รวบอ้อม บรรยากาศดูอบอุ่นเป็นกันเอง มีเสียงหัวเราะเป็นระยะๆ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More