การปลูกมะยมและความร่มรื่นของวัดพระธรรมกาย : หน้า 91/301

จึงต้องคอยเองซ้ายและขวาให้ดี จะได้ก่อนต้นเหล่านี้ให้กันก่อนที่ท่านจะลงมือถอนเอง เพื่อจะได้ช่วยเบาแรงท่าน ที่ริมโค้งน้ำข้างอาคารดาวดิ่งสลัษะมีต้นมะยมยืนคู่กันอยู่ 2 ต้น ท่านบอกว่า “ยายเอามาปลูกไว้” คงเป็นมะยมพันธุ์ดี เพราะมีรสเปรี้ยวเพียงเล็กน้อย ออกลูกเป็นพวงดกทุกปี มีอยู่ครั้งหนึ่งคุณยายเดินมา เห็นมีลูกดกเต็มไปหมด จึงให้เด็ก ๆ ที่ร่วมช่วยกันเก็บ ท่านยื่นดูเด็ก ๆ ช่วยกันเก็บด้วยความเบิกบาน บางคนเอาตะกร้อสอยเก็บบนต้น บางคนก็อายเก็บลูกที่หล่นลงมาตามพื้นหย่า บางคนก็เอาะเอากระซอนฉ่อนลูกที่ตกลงไปในน้ำขึ้นมา รวม ๆ แล้วได้มาเยอะเป็นกระป๋อง คุณยายก็จะมอบให้ “คุณเล็ก” เอกกลับไปที่ครัว เพื่อแปรรูปมะยมใน รูปแบบต่าง ๆ แจกจ่ายกันรับประทานต่อไป บริเวณวัดพระธรรมกายมองไปทางไหนก็มีแต่ความร่มรื่น จุดต้นประดูยายปลูก ฝังเนื้อดกดำกำแพงใกล้น้ำเป็นต้นกระถินรงค์ หลังโบสถ์มีต้นกันกระจงซึ่งเมื่อออกดอกส่งกลิ่นหอม และต้นอื่น ๆ อีกเยอะเลยมากมาย...เคยได้ฟังพระอาจารย์ยันนบีเขาว่าให้ฟังว่า กว่าจะเหลือเป็นต้นไม้ที่เห็นกันอยู่ทุกวันนี้ ผ่านการปลูกแล้วปลูกอีกไม่รู้กี่รอบ บางต้นปลูกแล้วก็ตายเพราะดินเปรี้ยงบาง บางต้นปลูกแล้วก็โดนไถกลบทั้งเพราะการก่อสร้างบ้าง แต่คุณยายยังคงนำ