ข้อความต้นฉบับในหน้า
ที่บนภูฏฐุรงระเมี้ยน มีทิวดฝาเท้า ทำจากปล้องไม่ผ่ครึ่งซีค เวลา你ที่ย้ายขึ้นไปบนภูฏูก่อนลงจากภูฏูกทุกครั้ง ท่านก็เดินและไป เหยียบบล่องไมผ่ฉนี้ โดยเอามือจับที่ราวระเบียง ใช้เท้าวางบน ส่วนนนๆ ของปล้องไม่ผ่ผาซิกแล้วขยับเท้าไปมา ที่ห้องเลขๆ จจะมีละตัวผู้ที่หัวแหลมขัดมันอยู่ ๑ คู่ วางคาว อยู่บนผ้าขนหนูผืนหนา คุณยายก็จะเอามือจับที่โต๊ะทานข้าวแล้วขึ้นไป เหยียบบนกะลา หัวแหลมๆ ของกะลาก็พอช่วยนวดเท้าได้บ้าง ไม่ว่าคุณยายจะทำอะไร ท่านจะทำด้วยความสุขเสมอไม่ละทิ้ง ลิกราไปง่ายๆ ข้าพเจ้าประทับใจในความสัมผัของท่านมาก ช่วงนั้นคุณยายเอามือแน่น้ำทะเลก้น แ เพราะที่ล็บมือบางเล็บของคุณยายมีลักษณะเห็นเป็นสีขาวกินเข้าไปในเนือเส้น ทำให้ระหว่างเนื้อเส้นเป็นโพรงเล็กๆ มีลักษณะคล้ายเป็นเสื้อรา แต่เมื่อแพทย์ตรวจหา สาเหตุๆไม่พบว่าเป็นอะไร คุณยายบอกว่า "มัยอยู่ครัชศรี ยายทำนา เล็บมันก็เลยไม่ค่อยดี" รักษามานานแล้ว แต่ไม่หายสักที มีคนแนะนำให้เอาน้ำไว้แช่น้ำทะเล จะรักษาให้หายได้ ท่านจึงได้ลองใช้วิธีนี้ ดู ที่ใต้ฐานภูมิ แกลลอนน้ำทะเลอยู่ เวลาจะใชก็ปรินน้ำทะเลใส่ซ้ำมา คุณยายท่าน