การปลูกต้นไม้ของลูกศิษย์ลูกหา : หน้า 92/301

ลูกศิษย์ลูกหางปลูกต้นไม้ครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างไม่ย่อท้่อหรือหมดกำลังใจ ข้าพเจ้าได้ใว้ในใจว่า บนพื้นดินผืนแรก ๑๙๘ ไร่นี้ มีพื้นดินตรงไหนบ้างหนอที่คุณยายไม่เคยเหยียบย่างเข้าไป มีต้นไม้ต้นไหนบ้างที่คุณยายไม่รู้จักคุ้นเคย ต้นไม้ทั้งหลายเหล่านี้ปลูกด้วยหยาดเหงื่อ แรงกาย แรงใจ และด้วยความรัก โดยหวังว่าในวันข้างหน้าจะเติบใหญ่ แตกกิ่งก้านสาขาออกดอกผลให้รมและความร่มเย็นแก่ผู้ที่ได้มาพักพิงอาศัย "จุฑากร จุฑากร" เสียงนกเขาร้อง คุณยายบอกว่า "วัดเราต้นไม้เยอะ นกมากมายยังได้มาอาศัย ถ้าอยู่ที่อื่นมาร้องจุฑากร จุฑากร อย่างนี้ ถูกเขาจับไปขายใส่รองหมดแล้ว" "...ยายเป็นเช่นโพธิผกษ์ ให้ระลึกและพึ่งพาศัยดั่งสกุณา ได้อาศัยได้บารมี" ต้นไม้ ๙๙