คุณยายผู้มีระเบียบ : หน้า 77/301

ขณะคุณยายเดินไปดูความเรียบร้อยของภูมิ บางทีท่านก็ขึ้นไปดูข้างบนภูกิ หรือบางทีท่านก็จะเดินดูรินรอบๆ ภูฉี สายตาของท่านมักจะเหลือบมองเห็นอะไรที่เป็นจุดเล็กๆ น้อยๆ ที่คนทั่วไปไม่มองผ่านอยู่เสมอ ไม้กวาดที่วางรวมกันอยู่ใต้ฐานตรงทางขึ้นบันได จะถูกจัดให้เป็นหมวดหมู่ หันหัวหน้าดำไปทางเดียวกัน และด้านทุกด้านจะต้องถูกรัดเรียงให้อยู่ในแนวตรงกัน เมื่อท่านเห็นข้าวเจ้าจัดเสร็จเรียบร้อยท่านจะบอกว่า “เออ...อย่างนี้แหละ ข้าวของต้องเก็บให้เรียบร้อย เกิดก็พบที่ชาติกะจะได้เจอแต่สิ่งที่เรียบร้อย” บันไดจอมเมียน 2 อันก็เช่นเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็นบันไดลื่นหรือบันไดยาว จะมีตัวหนังสือเขียนติดไว้ว่า “บันไดกูคุณยาย” คุณยายบอกวายให้เขาเขียนตัวหนังสือ ติดไว้ว่า “บันไดกูคุณยาย” คูณยายบอกว่ายังไงให้เขียนตัวหนังสือ ติดไว้ว่า “บันไดกูคุณยาย” คูณยายบอกว่ายังไงให้เขียนตัวหนังสือ ติดไว้ว่า “บันไดกูคุณยาย” คูณยายบอกว่ายังไงให้เขียนตัวหนังสือ ติดไว้ว่า “บันไดกูคุณยาย” คูณยายบอกว่ายังไงให้เขียนตัวหนังสือ ติดไว้ว่า “บันไดกูคุณยาย” คูณยายบอกว่ายังไงให้เขียนตัวหนังสือ ติดไว้ว่า “บันไดกูคุณยาย” “ข้าวของเอาไปใช่น่ะ ใช้ได้ แต่ใช้แล้ว ต้องเอาไปเก็บไว้ที่เดิม”