ความประณีตและจิตใจในยามวิกฤต : หน้า 214/301

ท่านไม่เหมือนใคร และที่สำคัญที่สุดท่านทำสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ด้วยใจ อันละเอียดยิบ ประณีต และงดงาม หลังจากรวบรวมมันชุดทุกชิ้นในถุงเป็นหนึ่งเดียว กว่าจะเสร็จก็เกือบเที่ยงคืน ข้าพเจ้าก็ต้องเอาของเข้าไปพี่รีพันธุ์เพื่อให้คุณยางจบอธิษฐานอีกครั้ง พลางมองดูหน้าคุณยางก่อนที่ตัวเองจะถือของกลับออกมา ในขณะนั้นข้าพเจ้าก็ยังรู้สึกว่า ท่านยังดูดีเกือบดี ๑ ข้าพเจ้าสวดมนต์ นั่งสมาธิ อธิษฐานหลายสิ่งหลายอย่างเพื่อคุณยาง ก่อนที่จะล้มตัวลงนอนพร้อมกับความคิดที่ว่า พรุ่งนี้จะต้องตื่นแต่เช้า กลับวัดไปเอาของ แต่ข้าพเจ้านอนไม่หลับ แม้จะเปิด Sound-about เสียงนํ้าคลื้นของหลวงพ่อเสี่ยบให้หยุดหนึ่ง ไว้ ส่วนอีกข้างหนึ่งเอาไว้ฟังเสียงเมื่อมีเหตุการณ์เร่งด่วนใดๆ เกิดขึ้น ประมาณตี ๓ ข้าพเจ้าได้ยินเสียงคนเปิดประตู เดินเข้ามาในห้อง พี่ปายาบดินเข้ามาเรียกข้าพเจ้า การเรียกครั้งนั้นไม่ใช่เรียกเพื่อให้ช่วยหยิบหรือเตรียมสิ่งของใดๆ ให้ ด้วยสัญชาตญาณ ข้าพเจ้ารู้ทันทีว่า อะไรกำลังจะเกิดขึ้น ข้าพเจ้ารับตรงไปที่ห้อง C.C.U. สีหน้า ทุกนั่งบอกว่า เวลานั้นใกล้จะมาถึงแล้ว ที่เตียงคุณยาง ข้าพเจ้าค่อย ๆ เอื้อมมือไปจับที่แขนท่าน แต่สัมผัสครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งไหน แม้มือและนิ้วทั้งห้ากำและบีบแขนท่าน