ข้อความต้นฉบับในหน้า
ไว้ให้คุณยายสุดมือเข้าไปจับ พอมือหนึ่งดึงชักรอกลง ข้างหนึ่งก็สูงขึ้น แล้วดึงขึ้นลงสลับกัน คุณยายท่านขยันดึงชักรอกทุกวัน
ด้านหลังห้องเลขฃๆ มีที่บริหารแขน ซึ่งพ่ออารีพันธุ์ให้ช่างไม้ของวัดช่วยทำให้ มีลักษณะเหมือนอุปกรณ์บริหารร่างกายที่ในสวนสุขภาพ หรือสวนสารธารณะต่างๆ เป็นแท่นไม้ มีแม้ท่อนกลมๆ ขนาดพอสมควร วางพาดอยู่ตรงกลาง มีที่เหวี่ยงอีสอสข้างจับ แล้วเหยียดแขนทั้งสองข้างขึ้น คุณยายก็จะเดินออกไปข้างนอกทุกวัน วันละประมาณ ๑๐-๑๕ ครั้ง คุณยายท่านนับของท่านเอง ยกขึ้นลงนับเป็น ๑ ครั้ง ท่านประมาณของท่านเองว่ากี่ครั้ง ถ้าปกติ ก็ ยก ๑๕ ครั้ง แต่ถ้า เหนื่อยก็ประมาณ ๑๐ ครั้ง พร้อมกับบอกว่า “เอ้า!... พอก่อน”
นอกจากนี้ในช่วงเย็น พ่ออารีพันธุ์จะนำลูกมาประคบที่ช่วงไหล่และแขนให้คุณยายทุกวัน
ด้วยความมุ่งมั่น สม่ำเสมอ และอยากให้อาการของคุณยายหาย จนในที่สุดแขนทั้งสองข้างก็หายเป็นปกติ แม้ในช่วงวัยใกล้ ๙๐ ปี แขนท่านยังยกขึ้นได้สูง และยังออกกำลังกายทายแขนขึ้น ยกแขนลงได้วันละหลายๆ ครั้ง
สุขภาพของคุณยาย ๑๙๓