ข้อความต้นฉบับในหน้า
เตี้ย ๆ งืนอยู่กับการหนผัก ช่วยกันกับพี่ต่าย ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ประจำดูแลอยู่ที่ครัวหลังในช่วงนั้น พอเงหน้าขึ้นมาอีกที ก็เห็นคุณยายยืนอยู่ แล้วท่านก็ถอย ๆ นั่งลงบนเก้าอี้ตัวเตี้ย ๆ ที่อยู่ข้าง ๆ ข้ามเจ้าก็ไม่ถึงว่าจะพบคุณยายในลักษณะง่าย ๆ เป็นกันเองเช่นนี้ และยังได้พบคุณยายในลักษณะใกล้ชิดอย่างนี้ถึง ๒ ครั้ง ในเวลาห่างกันเพียงไม่กี่ชั่วโมง ขาเจ้านั่งไม่ติดตั้งตัวเตี้ย เพราะรู้สึกว่าตัวเราไม่งั้นเสมอท่าน อยากจะลงจากดังมา นั่งที่พื้น แต่ก็ไม่ได้้า เพราะพื้นบริเวณนั้นเฉอะแฉะไปหมด อีกทั้งเห็นพี่ที่ครัวนั่งคุยกับคุณยายอย่างเป็นปกติ เหมือนกับคุ้นเคยกันจริง ๆ ของคุณยาย
คุณยายยังคงเปิบบานอยู่กับการบอกบุญญาณศูนย์อย่างไม่รู้จบ เหน็ดเหนื่อยหรือเบื่อหน่าย จนข้าพเจ้าดนั้นไม่ได้ว่า ลมหายใจของคุณยายคงจดจ่อ มุ่งมั่นอยู่แต่กับงานบุญ ซึ่งเป็นบุญครั้งแรกของคุณยาย เป็นบุญครั้งประวัติศาสตร์ ที่ทุกคนต่างร่วมแรงร่วมใจกัน และพากันหลังไหลจากทัว่ทุกสารทิศ
ไม่ใช่งานบุญจริงครั้งนี้ครั้งเดียว แต่เป็นอีกหลาย ๆ ครั้งในเวลาต่อๆ มา ไม่ว่า งานบุญ งานผ้าป่า คุณยายก็จะทำหน้าที่ยอดกายานุมิตร ยอดผ้าบุญได้อย่างยอดเยี่ยมยอด หาผู้ใดสมเหมือนมิได้ใจของท่านเกาะเกี่ยวอยู่กับบุญศลอดเวลา ไม่ว่าจะพบเจอใคร
ลมหายใจของคุณยาย ๑๓๙