ความรักและการดูแลต้นกล้วยของคุณยาย : หน้า 90/301

กฎของยายตรงบริเวณก่อนจะขึ้นบันไดมีก็มีต้นพูดต้นใหญ่อยู่ต้นหนึ่งมีดอกเยอะ คุณยายมักจะเดินไปรอบๆ เพื่อชื่นชมดอกพูดที่ออกใหม่ที่ร่วงมาด้านแก่งน้ำ ข้างพาเจ้าชม่ ได้ดีถึงต้นกล้วยกแรกที่คุณยายชี้ให้ชำเจ้ดู แม้เวลาผ่านมาถึง ๑๐ ปีแล้ว ปัจจุบันต้นกล้วยก่อนนั้นยังอยู่ คุณยายบอกว่า “ยายชอบปลูกต้นกล้วย เวลามันออกลูกแล้วเอามากินได้ เมื่อดัดเครือออกแล้วตัดต้นเก่าทิ้ง ต้นใหม่ก็จะบต หน่อขึ้นมาแทน” อีกประการหนึ่ง ต้นกล้วยจะช่วยดูดดินไว้ไม่ให้พืชพัง คุณยายจะมีภาษาของท่านว่า “ปลูกกล้วยไว้บรานไอ้เปาะแป๊ะ” ไอ้เปาะแป๊ะของคุณยายคือดินต้องตึงมันเอง เวลาฝนมันโดน น้ำก็จะด่เป็นแผ่ ๆ จะเห็นได้ว่าบริเวณวัดในเขตกำแพงไร้ จะมีกอกล้วยกระจายอยู่ทั่วไป ไม่ว่าซองมุมไหนที่พอจะมีว่าง คุณยายก็จะให้เอากล้วยไปปลูกไว้ พูดถึงต้นเปาะแป๊ะหรือพวกหัวข้าวพิชทั้งหลาย ถ้าเห็นที่ใดท่านก็จะองทิ้งทันที แต่ต้นไม่ที่เป็นเท้าขึ่นร่องรั้วพันต้นไม้บ่น เช่น ต้นตำลึง ถ้าโผล่ยอดเลื้อยพันผิดที่ไปพันต้นเข็มข้าง ต้นแก้วบ้างคุณยายก็ไม่เอาไว้ ท่านจะตรงดิ่งเข้าไปถอนไทันทีโดยไม่ลังเล แม้ท่านจะรับประทานแกงจืดตำสิงอยู่บ่อย ๆ ตามเวลาเดินตามท่าน ข้าวเจ้า ต้นไม้ ๙๙