ข้อความต้นฉบับในหน้า
ภาวนา - จิต
ปล่อยไว้ก่อน พอหลับตาประคองใจนิ่งๆ สักพักสติก็เริ่มมา ตอนสติ
กำลังมาความเห็น ถูกก็เกิด ความคิดร้ายๆ ก็เริ่มคลายตัว ทำให้
รักษาศีลได้ครบทุกข้อ สัมมาวาจาก็มี เพราะคำภาวนาเวลานั่งสมาธิ
ว่าสัมมาอะระหัง เป็นสัมมาวาจา
ถามว่าระหว่างนั้นเป็นสัมมากัมมันตาไหม? เป็น แล้วก็เป็น
สัมมาอาชีวะด้วย อาชีพดีแน่ๆ เพราะนั่งหลับตาอยู่นี่ไม่ได้ไปทำร้าย
ใคร ไม่ได้โกงใคร กำลังพากเพียรประคองใจตั้งสติอย่างดี
ตกลงพอนั่งสมาธิ มรรคมีองค์ ๘ ก็ค่อยๆ รวมเข้ามาทันที
ไม่ขาดไม่เกิน แต่ว่าเราก็ไม่สามารถนั่งสมาธิได้ตลอด ๒๔ ชั่วโมงต่อ
เนื่องกันได้ ถึงอย่างนั้นเราก็ควรประคับประคองใจไปเรื่อยๆ ถึงเวลา
นั่งก็นั่ง เลิกจากนั่งแล้ว ก็พยายามเอาใจตรึกไว้ที่ศูนย์กลางกายในทุกๆ
อิริยาบถ แล้วมรรคมีองค์ ๘ ก็จะค่อยๆ ตามกันมาเอง
เรื่องมันเป็นอย่างนี้นะ อาตมายังไม่เคยบอกพวกเราเลยสัก
ครั้งว่าต่อไปนี้ให้เลิกทำงาน แล้วก็ไปอยู่ป่าไปนั่งหลับตากัน เรายังทำ
ไม่ได้ แม้แต่หลวงพ่อเองถึงเวลานั่งสมาธิก็นั่ง ถึงเวลาเทศน์ก็เทศน์
ถึงเวลาทำกิจก็ทำกิจ ถึงเวลาฉันก็ต้องฉัน ยังเหาะไม่ได้ ก็ยังต้องกิน
ต้องฉันอาหารอยู่ ถึงคราวเพลียก็ต้องนอน แต่อย่างไรก็ตามก็กำลัง
ฝึกมรรคมีองค์ ๘ อยู่
แต่ว่าช่วงที่ฝึกมรรคมีองค์ ๘ ได้ดีที่สุด คือขณะนั่งสมาธิ
ตอนนั้นมรรคมีองค์ ๘ จะรวมตัวกันอยู่ได้พอดี ก็พยายามให้รวมตัว
อยู่กับเราให้นานที่สุดก็แล้วกัน พอออกจากสมาธิไปทำมาหากินทาง
โลก อารมณ์ดีๆ ที่นอนเนื่องอยู่ในใจมานานจะทำให้เราเป็นคนดี
ของสังคม
ที่หลวงพ่อพยายามจี้ไชสอนพวกเราว่าต้องหาเวลาฝึก
พระภาวนาวิริยคุณ 16 (เผด็จ ทัตตชีโว)